ODPOWIEDŹ
Nie, forma zapłaty nie ma wpływu na rozliczenie transakcji WDT.
UZASADNIENIE
Ustawa o podatku od towarów i usług definiuje pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i określa warunki, kiedy daną transakcję można uznać za WDT. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów to przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, w sytuacji gdy wywóz towarów następuje z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art.13 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług). Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje pod warunkiem że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a dokonującym dostawy jest podatnik, zarejestrowany jako podatnik VAT UE (art.13 ust.2 pkt 1 i art.13 ust.6 ustawy o VAT).
Ponadto w art.42 ust.1 ustawy o VAT określono następujące warunki, po spełnieniu których wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest opodatkowana stawką VAT 0%:
1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Natomiast w art.42 ust.3 ustawy o VAT wymieniono dowody, które łącznie powinny potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju: dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju — w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi) oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie wskazuje, aby fakt, iż Państwa kontrahent ma podpisaną umowę faktoringu z polskim bankiem, miał wpływ na rozliczenie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
Agnieszka Falkowska
Starszy Komisarz Skarbowy