Szukanie zaawansowane

Szukanie wraz z odmianą wyrazów
Wstaw * (gwiazdka) po wpisaniu początku wyrazu
np. podatk*, aby znaleźć podatkami, podatkach itd.

Dokładne dopasowanie
Wpisz wyrażenie w cudzysłowie.
Na przykład: "podatek dochodowy".

Wykluczenie wyrażenia
Wstaw - (minus) przed słowem, które chcesz wykluczyć. Na przykład: "sprzedaż -towar"

Brak wyników

KONTROLE I POSTĘPOWANIA PODATKOWE

2 października 2014

Świadomy udział w wyłudzaniu podatku VAT

0 1408

W transakcjach o charakterze przestępczym zasadnicze znaczenie dla prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupu ma powoływanie się przez nabywcę na brak świadomości uczestnictwa w transakcji o takim charakterze.

Istota oszustwa w VAT polega na wykorzystaniu konstrukcji tego podatku oraz relacji pomiędzy sprzedawcą a nabywcą. W praktyce stosowane są różne schematy w celu wyłudzania podatku VAT.

Schemat z wykorzystaniem „słupa” opiera się na współpracy pomiędzy stronami transakcji. Podstawą oszustwa podatkowego jest wprowadzenie w błąd kontrahenta, tak aby przyjmował faktury z wykazanym podatkiem, którego sprzedawca nie deklaruje do urzędu skarbowego. Transakcje są realizowane za pomocą tzw. „słupów”, czyli osób, których rola sprowadza się do figurowania jako sprzedawca na wystawianej fakturze. Powyższa „współpraca" może wynikać z nieświadomości nabywcy o istnieniu jakichkolwiek nieprawidłowości, w szczególności jeżeli zamówione przez nabywcę towary lub usługi są dostarczane zgodnie z zamówieniem.

Jeżeli w trakcie kontroli podatkowej organ stwierdzi, że należny VAT nie został zapłacony, a z faktycznym dostawcą nie ma możliwości kontaktu to ma podstawę poddać w wątpliwość taką transakcję, a w konsekwencji zakwestionować prawa do odliczenia naliczonego VAT u nabywcy. Organy podatkowe stoją na stanowisku, że strony transakcji powinny wzajemnie się zweryfikować, w celu ustalenia, czy nie istnieje ryzyko oszustwa podatkowego. Konieczność przeciwdziałania oszustwom przewiduje m.in. Dyrektywa 2006/112/WE, nakładając m.in. obowiązki w zakresie dokumentacji transakcji, w tym weryfikacji autentyczności pochodzenia otrzymywanych faktur.

Linia orzecznicza w tym zakresie stanowi, że ryzyko doboru kontrahentów ponosi podatnik. Nabywca natomiast twierdzi, że nie ma narzędzi pozwalających na ustalenie, czy jego kontrahent rzetelnie rozlicza się z urzędem skarbowym. W takiej sytuacji organy podatkowe mają obowiązek ustalić, czy podatnik podejmował lub mógł podjąć wszelkie próby weryfikowania rzetelności sprzedawcy.

Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z 5 grudnia 2013 roku (sygn. akt I FSK 1687/13) zaznaczył, że w przypadku gdy żadna dostawa lub żadne świadczenie nie następuje, lecz jest jedynie wystawiana „pusta” faktura, to przesłanka dobrej wiary nie ma w ogóle zastosowania. Zdaniem sądu nie sposób bowiem przyjąć, że podatnik który odlicza podatek z takiej faktury nie ma świadomości swojego oszukańczego działania czy nadużycia prawa, skoro wystawieniu tego rodzaju faktury nie towarzyszy w ogóle żadna dostawa towaru lub świadczenie usług przez podmiot ją wystawiający, ani żaden inny (obrót istnieje tylko na fakturze), albo tego rodzaju transakcję nabywca realizuje z jednym podmiotem, a dokumentuje u innego podmiotu. O istnieniu dobrej wiary nabywcy można mówić jedynie wtedy, gdy...

Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 papierowych oraz cyfrowych wydań magazynu
  • Dostęp online do aktualnych i archiwalnych wydań czasopisma oraz dostęp do dodatkowych materiałów
  • Nielimitowane konsultacje
  • ...i wiele więcej!

Jeśli jesteś Prenumeratorem, zaloguj się, aby przeczytać artykuł w całości.