Szukanie zaawansowane

Szukanie wraz z odmianą wyrazów
Wstaw * (gwiazdka) po wpisaniu początku wyrazu
np. podatk*, aby znaleźć podatkami, podatkach itd.

Dokładne dopasowanie
Wpisz wyrażenie w cudzysłowie.
Na przykład: "podatek dochodowy".

Wykluczenie wyrażenia
Wstaw - (minus) przed słowem, które chcesz wykluczyć. Na przykład: "sprzedaż -towar"

Brak wyników

WYROK TRYBUNAŁU (piąta izba) z dnia 13 marca 2019 r.

Artykuły | 15 października 2019 |
0 1057

Odesłanie prejudycjalne – Podatek od wartości dodanej (VAT) – Dyrektywa 2006/112/WE – Artykuł 53 – Świadczenie usług wstępu na imprezy edukacyjne – Miejsce transakcji podlegających opodatkowaniu

W sprawie C‑647/17

mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Högsta förvaltningsdomstolen (najwyższy sąd administracyjny, Szwecja) postanowieniem z dnia 9 listopada 2017 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 20 listopada 2017 r., w postępowaniu:

Skatteverket

przeciwko

Srf konsulterna AB,

TRYBUNAŁ (piąta izba),


w składzie: E. Regan (sprawozdawca), prezes izby, C. Lycourgos, E. Juhász, M. Ilešič i I. Jarukaitis, sędziowie,

rzecznik generalny: E. Sharpston,

sekretarz: C. Strömholm, administratorka,

uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 18 października 2018 r.,

rozważywszy uwagi przedstawione:

–        w imieniu Skatteverket przez A.S. Pallasdies, działającą w charakterze pełnomocnika,

–        w imieniu rządu szwedzkiego przez A. Falk, C. Meyer-Seitz i H. Shev, działające w charakterze pełnomocników,

–        w imieniu rządu francuskiego przez D. Colasa, E. de Moustier i A. Alidière, działających w charakterze pełnomocników,

–        w imieniu rządu Zjednoczonego Królestwa przez S. Brandona i G. Brown, działających w charakterze pełnomocników, wspieranych przez E. Mitrophanous, barrister,

–        w imieniu Komisji Europejskiej przez K. Simonssona, J. Jokubauskaitė, G. Tolstoy i E. Ljung Rasmussen, działających w charakterze pełnomocników,

po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 10 stycznia 2019 r.,

wydaje następujący

Wyrok


1. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 53 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. 2006, L 347, s. 1), zmienionej dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz.U. 2008, L 44, s. 11) (zwanej dalej „dyrektywą VAT”).

2. Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy Skatteverket (urzędem skarbowym, Szwecja) a Srf konsulterna AB (zwaną dalej „Srf”) w przedmiocie indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez Skatterättsnämnden (komisję prawa podatkowego, Szwecja) dotyczącej poboru podatku od wartości dodanej (VAT) w Szwecji od świadczenia szkoleń w zakresie księgowości i zarządzania trwających pięć dni w innym państwie członkowskim na rzecz podatników mających siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Szwecji.

Ramy prawne

Prawo Unii

Dyrektywa 2006/112

3. Tytuł V dyrektywy VAT, dotyczący miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu, zawiera rozdział 3, zatytułowany „Miejsce świadczenia usług”. Sekcja 2 tego rozdziału, zatytułowana „Przepisy ogólne”, zawiera art. 44 i 45 tej dyrektywy.

4. Zgodnie z art. 44 rzeczonej dyrektywy:

„Miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu”.

5. Sekcja 3 rozdziału 3 dyrektywy 2006/112, zatytułowana „Przepisy szczególne”, zawiera art. 46–59a tej dyrektywy.

6. Artykuł 53 wspomnianej dyrektywy przewiduje:

„Miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają”.

Dyrektywa 2008/8/WE

7. Dyrektywa Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (Dz.U. 2008, L 44, s. 11), w motywach 3 i 6 przewiduje:

„(3) Miejscem opodatkowania każdego świadczenia usług co do zasady powinno być miejsce rzeczywistej konsumpcji. Gdyby ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług miała zostać w ten sposób zmieniona, niektóre wyjątki od niej wciąż byłyby konieczne ze względów zarówno administracyjnych, jak i związanych z polityką.

[…]

(6) W niektórych okolicznościach ogólne zasady dotyczące miejsca świadczenia usług zarówno na rzecz podatników, jak i osób niebędących podatnikami nie mają zastosowania i powinny mieć wtedy zastosowanie określone wyłączenia. Wyłączenia te powinny być w znacznej mierze oparte na istniejących kryteriach i odzwierciedlać zasadę opodatkowania w miejscu konsumpcji, nie nakładając jednocześnie nieproporcjonalnego obciążenia administracyjnego na niektóre podmioty gospodarcze”.

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011

8. Zgodnie z motywami 4 i 27 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE (Dz.U. 2011, L 77, s. 1, zwanego dalej „rozporządzeniem wykonawczym”):

„(4) Podstawowym celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie jednolitego stosowania obecnego systemu VAT, poprzez określenie przepisów wykonawczych do dyrektywy [VAT], w szczególności w odniesieniu do podatników, dostawy towarów i świadczenia usług oraz miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 [TUE] niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. Przyjęcie rozporządzenia, jako wiążącego i mającego bezpośrednie zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich, w sposób najpełniejszy zapewnia jednolite stosowanie.

[…]

(27) Aby zapewnić jednolite opodatkowanie świadczenia usług kulturalnych, artystycznych, sportowych, naukowych, edukacyjnych, rozrywkowych i podobnych, należy zdefiniować pojęcie wstępu na tego rodzaju wydarzenia i usługi pomocnicze związane z takim wstępem”.

9. Zgodnie z art. 32 rozporządzenia wykonawczego:

„1. Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy [VAT], obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

2. Ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

[…]

c) prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

[…]”.

10. Artykuł 33 tego rozporządzenia stanowi:

„Usługi pomocnicze, o których mowa w art. 53 dyrektywy [VAT], obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Takie usługi pomocnicze obejmują w szczególności korzystanie z szatni lub urządzeń sanitarnych, ale nie obejmują usług pośrednictwa związanych ze sprzedażą biletów”.

Prawo szwedzkie

11. Zgodnie z rozdziałem 5 § 5 mervärdesskattelagen (1994:200) (ustawy 1994:200 o podatku o wartości dodanej) miejsce świadczenia usługi na rzecz podatnika znajduje się na terytorium Szwecji, jeżeli podatnik posiada tam siedzibę działalności gospodarczej lub jeżeli posiada tam stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, a usługa była świadczona dla tego stałego miejsca.

12. Z § 11a w rozdziale 5 tej ustawy wynika, że miejscem świadczenia usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, świadczonej na rzecz podatnika, jest terytorium Szwecji, jeżeli dana impreza faktycznie odbywa się w Szwecji. Tak samo jest w przypadku usług pomocniczych związanych z usługami wstępu.

Postępowanie główne i pytanie prejudycjalne

13. Srf jest spółką z siedzibą w Szwecji, w której wszystkie udziały należą do zawodowego zrzeszenia konsultantów w zakresie księgowości, zarządzania i płac. W tych ramach zapewnia ona szkolenia w zakresie księgowości i zarządzania w formie seminariów dla członków tej organizacji i dla osób trzecich. Większość szkoleń odbywa się w Szwecji, ale niektóre z nich w innych państwach członkowskich, w którym to przypadku osoby prowadzące szkolenia z tej spółki przemieszczają się w obrębie danego państwa członkowskiego. Są one prowadzone wyłącznie na rzecz podatników mających siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Szwecji.

14. Szkolenia te odbywają się w ośrodku konferencyjnym i trwają 30 godzin rozłożone na pięć dni z jednodniową przerwą w trakcie. Program tych szkoleń jest ustalany z wyprzedzeniem, lecz ulega modyfikacjom na miejscu w zależności od uczestników, którzy powinni mieć już nabyte wcześniej pewne kompetencje oraz doświadczenie zawodowe w zakresie księgowości i zarządzania.

15. Udział w szkoleniach organizowanych przez Srf wymaga wcześniejszej rejestracji, którą należy potwierdzić przed rozpoczęciem szkolenia, oraz dokonać zapłaty z góry.

16. Komisja prawa podatkowego wydała indywidualną interpretację podatkową na wniosek Srf, w której uznała, że szkolenia te, chociaż organizowane w państwach członkowskich innych niż Królestwo Szwecji, należy uważać za odbyte w Szwecji, a zatem VAT należy pobrać w tym państwie członkowskim. Uznała ona w szczególności, że użyte w art. 53 dyrektywy VAT wyrażenie „wstęp na imprezy” zostało wprowadzone w celu zawężenia zakresu zastosowania zasady dotyczącej wyłączeń i odpowiedniego poszerzenia zakresu zastosowania reguły ogólnej. Pojęcie „wstępu na imprezy” należy rozumieć jako oznaczające prawo wejścia na dany teren. Istotą usług spornych w postępowaniu głównym nie jest przede wszystkim prawo do wejścia do danego miejsca, lecz prawo do uczestniczenia w określonym szkoleniu. Ponieważ głównym celem szkoleń spornych w postępowaniu głównym nie jest przyznanie wstępu w rozumieniu art. 53 dyrektywy VAT, podatek od tych szkoleń jest wymagalny w Szwecji na mocy art. 44 tej dyrektywy.

17. Urząd skarbowy, pragnąc uzyskać potwierdzenie tej indywidualnej interpretacji podatkowej oraz dalsze uzasadnienie, wniósł skargę do Högsta förvaltningsdomstolen (najwyższego sądu administracyjnego, Szwecja). Srf również wniosła o potwierdzenie owej interpretacji, ponieważ jest zdania, że stosowanie zasady wyłączenia przewidzianej w art. 53 dyrektywy VAT stanowiłoby nieproporcjonalne obciążenie administracyjne.

18. W tych okolicznościach Högsta förvaltningsdomstolen (najwyższy sąd administracyjny) postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującym pytaniem prejudycjalnym:

„Czy pojęcie »wstępu na imprezy« w art. 53 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono usługę w formie pięciodniowego kursu z zakresu księgowości, która jest świadczona wyłącznie na rzecz podatników i wymaga wcześniejszej rejestracji oraz wcześniejszego opłacenia?”.

W przedmiocie pytania prejudycjalnego

19. Poprzez swoje pytanie sąd odsyłający zasadniczo zmierza do ustalenia, czy art. 53 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sp...

Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 papierowych oraz cyfrowych wydań magazynu
  • Dostęp online do aktualnych i archiwalnych wydań czasopisma oraz dostęp do dodatkowych materiałów
  • Nielimitowane konsultacje
  • ...i wiele więcej!

Jeśli jesteś Prenumeratorem, zaloguj się, aby przeczytać artykuł w całości.