Tylko wartość netto na fakturze od zagranicznego kontrahenta

Zakup towaru od podatników zagranicznych z państw członkowskich co do zasady stanowi po stronie polskiego podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Zgodnie z ogólną zasadą, obowiązek podatkowy z tego tytułu powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (art. 20 ust. 5 ustawy o VAT). Jeżeli jednak przed tym terminem podatnik podatku od wartości dodanej (czyli kontrahent zagraniczny w przedmiotowym przypadku spółka z Wielkiej Brytanii) wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia tej faktury (art. 20 ust. 6 ustawy o VAT). Z przepisów VAT wynika, iż podstawą do rozliczenia WNT lub importu usług jest faktura wewnętrzna, a nie faktura zagranicznego kontrahenta (art. 106 ust. 7 ustawy o VAT). Jednocześnie, zgodnie z powyższym przepisem, istnieje możliwość wystawienia jednej faktury wewnętrznej dokumentującej dokonanie wielu czynności WNT lub importu usług w jednym okresie rozliczeniowym.

Przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, obowiązkiem podatnika nabywcy jest wystawienia faktury wewnętrznej, na której naliczy podatek VAT (wykaże go jako podatek należny w deklarcaji VAT-7 lub Vat -7K). Dla obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej bez znaczenia pozostaje fakt, iż podatek wskazany na fakturze wewnętrznej jest neutralny podatkowo. Podatek VAT wykazany na fakturze wewnętrznej jest jednocześnie traktowany jako podatek należny (na podstawie art. 31 ustawy o VAT) oraz podatek naliczony (na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT). W prowadzonej ewidencji podatkowej jest on więc rozliczany zarówno po stronie podatku należnego, jak i podatku naliczonego. I tak właśnie winna postąpić apteka zakupująca leki od firmy z Wielkiej Brytanii.

W pytaniu wskazano również, że wcześniejsze faktury od brytyjskiej firmy były wystawiane z naliczonym podatkiem VAT. Być może na tego typu postępowanie mógł mieć fakt, że polska apteka nie podała brytyjskiemu kontrahentowi swojego nr. VAT-UE z przedrostkiem PL. Jednak jak wskazuje art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również wtedy, gdy nabywca nie podał dla tej transakcji numeru identyfikacji podatkowej poprzedzonej kodem PL. Przytoczone przepisy wskazują zatem, że po stronie polskiego podatnika WNT wystąpi, mimo  że nie dokonał on na czas stosownego zgłoszenia rejestracyjnego.

W przypadku otrzymania faktur z naliczonym podatkiem VAT od kontrahenta brytyjskiego apteka przy określaniu wartości netto wykazywanej na fakturze wewnętrznej winna uwzględniać art. 31 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest kwota, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić kontrahentowi zagranicznemu.

Kolejny ustęp omawianego przepisu wymienia przykładowe wydatki, które stanowią podstawę opodatkowania - kwotę netto na wystawianej fakturze wewnętrznej:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;

2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się z kolei o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) oraz o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur (art. 29 ust. 4 ustawy o VAT w związku z art. 31 ust. 3 ustawy o VAT).

W związku z powyższym uregulowaniem - w odniesieniu do podatku od wartości dodanej - podatnik ma prawo i obowiązek zaliczyć do podstawy opodatkowania całą kwotę zapłaconą nabywcy, tj. łącznie z tym podatkiem.

Patrycja Szafran

Doradca Podatkowy