Przypadki braku zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej

Naczelnik urzędu skarbowego nie musi dostarczyć zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli w razie konieczności jej rozszerzenia na inne okresy rozliczeniowe, gdy doszło do stwierdzenia nieprawidłowości w wyniku dokonanych już czynności kontrolnych.

 

Uzasadnienie 

Na wstępie należy wskazać na grupę podmiotów, które mogą wszcząć kontrolę podatkową. Jak wskazuje art. 281 § 1 o.p.: „Organy podatkowe pierwszej instancji przeprowadzają kontrolę podatkową u podatników, płatników, inkasentów oraz następców prawnych, zwanych dalej »kontrolowanymi«”. Z kolei jednym z organów uprawnionych do przeprowadzania kontroli podatkowej (w przeciwieństwie do kontroli celno-skarbowej, którą prowadzi naczelnik urzędu celno-skarbowego) jest właśnie naczelnik urzędu skarbowego.

Kontrola jest wszczynana z urzędu, co oznacza, iż nie jest możliwe złożenie wniosku przez podatnika o sprawdzenie poprawności rozliczeń (art. 282 o.p.).

Fundamentalny dla wszczęcia kontroli podatkowej jest art. 282b § 1 o.p., gdzie mówi się, że naczelnik urzędu skarbowego (jako organ podatkowy) jest zobowiązany do zawiadomienia kontrolowanego o zamiarze wszczęcia kontroli. W tym celu dostarcza się kontrolowanemu zawiadomienie o zamiarze wszczęcia kontroli. Podstawową zasadę wyraża § 2 art. 282b o.p.: „Kontrolę wszczyna się nie wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później niż przed upływem 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli. Jeżeli kontrola nie zostanie wszczęta w terminie 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, wszczęcie kontroli wymaga ponownego zawiadomienia”.
Jednocześnie podatnik może uzgodnić z organem, który ma przeprowadzić kontrolę, możliwość wszczęcia kontroli przed upływem siedmiu dni od dnia doręczenia zawiadomienia. Taką zgodę podatnik może wyrazić ustnie, wtedy kontrolujący sporządza adnotację. 

Pamiętaj!
W pewnych sytuacjach o...