Transakcje wielostronne w przykładach

W przedstawionym pytaniu mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową transakcją trójstronną między trzema podmiotami (A, B, C), spełniającą wszystkie przesłanki dla zastosowania procedury uproszczonej.

Definicję wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej zawiera art.135 ust.1 pkt.2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez WTT należy rozumieć transakcję spełniającą łącznie poniższe warunki:

1. trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,

2. przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

Kontrahenci biorący udział w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej mają możliwość zastosowania procedury uproszczonej w ramach tej transakcji. Zasady stosowania procedury uproszczonej w zakresie wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej określają przepisy art.135-138 ustawy o VAT. Dają one możliwość ułatwienia zasad opodatkowania dostawy towarów dokonywanej pomiędzy trzema podatnikami w różnych krajach Unii Europejskiej.

Ułatwienie to prowadzi do przeniesienia opodatkowania nabycia dostarczanych towarów na ostatniego w kolejności podatnika, co z kolei skutkuje uproszczeniem zasad rozliczenia podatku dla podatnika występującego jako drugi w kolejności.

Zgodnie bowiem z art.135 ust.1 pkt.4 ustawy o podatku od towarów i usług, uproszczona procedura w zakresie opodatkowania WTT prowadzi do rozliczenia VAT przez ostatniego w kolejności podatnika, na rzecz którego dokonana została dostawa towarów przez podatnika występującego jako drugi w kolejności. Żeby zastosowanie takiego uproszczonego rozliczenia podatku było możliwe, muszą być spełnione łącznie poniższe wymagania:

1. dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT musi być bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT;

2. drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie może posiadać siedziby działalności gospodarczej w pań-stwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka;

3. drugi w kolejności podatnik VAT musi stosować wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka;

4. ostatni w kolejności podatnik VAT musi stosować numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka;

5. ostatni w kolejności podatnik VAT musi zostać wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.

Zatem, zastosowanie procedury uproszczonej w ramach WTT prowadzi do przeniesienia obowiązku opodatkowania dokonanej dostawy towarów z drugiego podatnika VAT na rzecz podatnika występującego jako ostatni w kolejności.

W przedstawionym przez Czytelnika pytaniu mamy do czynienia z następującą sytuacją:

.

B Dania -----------> A Polska -------------> C Niemcy

• --------------------------------------------> •

TOWAR

Polska spółka rozpozna u siebie dwie odrębne transakcje:

1. WNT od duńskiego dostawcy – od którego nie ma obowiązku rozliczenia VAT,

2. dostawę do kontrahenta z Niemiec, która stanowi dostawę poza terytorium kraju, niepodlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce (NP).

Zgodnie z art.138 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług Polska spółka będzie zobowiązana w prowadzonej ewidencji na potrzeby stosowania procedury uproszczonej oprócz danych określonych w art. 109 ust. 3, podać ustalone wynagrodzenie za dostawy w ramach procedury uproszczonej oraz nazwę i adres ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej (osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, obowiązanej do rozliczenia VAT z tytułu tej transakcji). Dodatkowo, zgodnie z art. 136 ust. 1 ustawy Polska firma obowiązana jest wystawić ostatniemu w kolejności podatnikowi (firmie Niemieckiej) fakturę zawierającą, oprócz danych wymienionych w art. 106e, następujące informacje:

1. adnotację „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu” lub „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE”;

2. stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;

3. numer, o którym mowa w art. 97 ust.10, który jest stosowany przez niego wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;

4. numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

Ponadto konieczne jest wykazanie informacji o dokonanych WTT w deklaracji podatkowej VAT-7 oraz informacjach podsumowujących VAT UE.

W deklaracji podatkowej VAT-7 w omawianym przykładzie należy wykazać odpowiednio dane o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów ( bez podatku od towarów i usług, gdyż w procedurze uproszczonej nie wykazuje się z tego tytułu podatku) od pierwszego w kolejności podatnika (firma z Danii) oraz w w pozycji „Dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju” dostawę towarów na rzecz ostatniego uczestnika transakcji (spółkę z Niemiec), która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Dodatkowo, Polska firma w deklaracji VAT-7 zaznacza pozycję 59 informując w ten sposób, że uczestniczy w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

W informacji podsumowującej VAT-UE należy natomiast wykazać odpowiednio:

1. w części „D” dane o WNT od pierwszego uczestnika obrotu oraz zaznaczyć w kolumnie „d” kwadrat, wskazując, że dotyczy ona transakcji trójstronnej;

2. w części „C” dane o WDT na rzecz ostatniego uczestnika transakcji również zaznaczając kwadrat w kolumnie „d”, że dotyczy ona transakcji WTT.

Zatem, Polska firma nie rozlicza z tytułu nabycia towarów od firmy z Danii podatku należnego oraz podatku naliczonego, jak również nie ma prawa do zastosowania stawki VAT 0% z tytułu sprzedaży towarów na rzecz firmy Niemieckiej.

2.

Firma A (Polska) zakupi towar od firmy B (Dania) oddział w Polsce i otrzyma fakturę z w/w oddziału, ale towar zostanie dostarczony z firmy B(Dani) do firmy C (Niemcy) nie wwożąc go do Polski, transport organizuje firma A. Czy firma Polska będzie mogła odliczyć sobie VAT od zakupu i zastosować stawkę 0% przy sprzedaży?

W przedstawionym pytaniu również mamy do czynienia z transakcją łańcuchową, ale tym razem między czterema podmiotami (A, B Polska, B Dania, C Niemcy).

B Dania --------> B Polska --------> A Polska --------> C Niemcy

• -------------------------------------------------------> •

TOWAR

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, iż odrębnie jest też ustalane miejsce dos...