0
974
Korzystanie przez pracowników Miejskiego Zakładu Komunikacji, emerytów, rencistów i członków ich rodzin z uprawnienia do bezpłatnych przejazdów nie jest usługą związaną z prowadzonym przedsiębiorstwem i w związku z tym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-1306/11-4/MN z 9 grudnia 2011 roku
Sytuacja podatnika
Zgodnie z Uchwałą Rady Miasta, pracownicy, emeryci i renciści Miejskiego Zakładu Komunikacji oraz członkowie ich rodzin uprawnieni są do korzystania z bezpłatnych przejazdów na podstawie dokumentu – biletu wolnej jazdy. Pracownicy, emeryci i renciści Miejskiego Zakładu Komunikacji oraz członkowie ich rodzin, sami decydują, czy będą korzystać z uprawnienia, czy też nie. Bilet wolnej jazdy wydaje się tylko tym osobom, które wyrażają chęć jego pobrania.
Zastosowanie przez Radę Miasta różnego rodzaju ulg do korzystania z przejazdów bezpłatnych ma niewątpliwie wpływ na poziom osiąganych przychodów ze sprzedaży biletów, skutkiem czego konieczne jest przekazanie przez Gminę większej kwoty dotacji przedmiotowej dla MZK na pokrycie kosztów. Zgodnie z Zarządzeniem Prezydenta Miasta, Prezydent jest zobowiązany do częściowego sfinansowania wielkości usług w zakresie przewozu osób w formie dotacji przedmiotowej. Wielkość planowanej dla MZK dotacji budżetowej stanowi różnica pomiędzy planowaną kwotą kosztów a planowaną kwotą wpływów. Planowaną kwotę wpływów za przewozy pasażerów kalkuluje się na podstawie obowiązującej taryfy i zasad opłat oraz planowanej sprzedaży biletów.
W związku z powyższym, Miejski Zakład Komunikacji zwrócił się do Dyrektora Izby Skarbowej z zapytaniem, czy winien szacować wartość zrealizowanych bezpłatnych przewozów dla swoich pracowników, emerytów i rencistów oraz członków ich rodzin na podstawie przyznanego uprawnienia przez Radę Miasta i odprowadzić należny podatek od towarów i usług w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług od ich oszacowanej wartości.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Za czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług uważa się nieodpłatne świadczenie, niebędące dostawą, na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.
Powyższe świadczenie podlega opodatkowaniu, o ile zostało wykonane na osobiste – a nie związane z prowadzoną działalnością – cele wymienionych w przepisie osób. Badając, czy świadczenie ma charakter osobisty, czy związany z działalnością opodatkowaną, należy przede wszystkim odnosić się do statusu osoby otrzymującej to świadczenie i jej funkcji w schemacie działalności opodatkowanej. Opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.
Miejski Zakład Komunikacji, świadcząc usługę transportową w oparciu o przyznane przez Radę Miasta jego pracownikom, emerytom, rencistom, i członkom ich rodzin uprawnienie do korzystania z darmowych przejazdów środkami komunikacji miejskiej, wykonuje czynności, które nie są związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, ponieważ nie mają one żadnego wpływu na przyszłe obroty, zyski, wizerunek itp. Usługi te zaspokajają bowiem wyłącznie osobiste potrzeby tych osób związane z korzystaniem z komunikacji miejskiej.
Bez znaczenia w przedmiotowej sytuacji jest to, że uprawnienia do korzystania z bezpłatnych przejazdów przez pracowników, emerytów, rencistów i członków ich rodzin wynikają z uchwały Rady Miasta. Nie zmienia to bowiem faktu, że świadczącym usługę w dalszym ciągu pozostaje MZK, zatem nawet jeśli jest to świadczenie z nakazu organu władzy, to stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu. Również dotacje przyznane ze strony Miasta na pokrycie kosztów działalności Zakładu pozostają bez wpływu dla sprawy.
Zatem świadczone nieodpłatnie przez MZK na rzecz pracowników, emerytów, rencistów i członków ich rodzin usługi przewozowe nie są związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w związku z powyższym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, Zakład jest zobowiązany do naliczenia podatku należnego z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz swoich pracowników, emerytów, rencistów i członków ich rodzin.
Z przedstawionego opisu wynika, że Miejski Zakład Komunikacji nie jest w stanie przewidzieć ile razy i czy w ogóle osoba, której przyznano prawo do bezpłatnej jazdy z tego uprawnienia skorzysta, co może oznaczać, że ustalenie rzeczywistych wartości związanych z bezpłatnym korzystaniem z przejazdów może być utrudnione bądź w ogóle niemożliwe.
Jednakże, w ocenie organu podatkowego, w przedstawionym stanie faktycznym przedmiotem świadczenia na rzecz pracowników, byłych pracowników czy też członków ich rodzin są nie poszczególne przejazdy, których MZK nie jest w stanie ustalić, lecz samo przyznanie prawa do takiego darmowego świadczenia.
Zatem czynnością podlegającą opodatkowaniu będzie przyznanie danej osobie uprawnienia do bezpłatnych przejazdów. Jeśli więc dana osoba nabywa prawo do korzystania z darmowych przejazdów z momentem odbioru biletu wolnej jazdy, to należy uznać, że w tym momencie nastąpiło wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu, które Zakład winien wycenić, aby ustalić podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 12 ustawy.
Podstawa prawna: art.8 ust.2, art.29 ust.12 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
