Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o niezgodności z przepisami wspólnotowymi (Dyrektywa 112) przepisów ustawy o VAT, uzależniających zwolnienie z VAT dla usług kształcenia zawodowego od spełnienia dodatkowych wymogów wynikających z odrębnych przepisów.
Wyrok ten (z dnia 12 września 2013 roku - sygn. I FSK 1145/12) dotyczył oferowanych przez stowarzyszenie szkoleń dla osób bezrobotnych i poszukujących pracy. Stowarzyszenie chciało zastosować zwolnienie z VAT na podstawie w art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o VAT, jednak w interpretacji indywidualnej Minister Finansów uznał, że nie ma ono prawa do zastosowania zwolnienia, bo nie spełnia wymagań określonych w innych przepisach.
Sprawę rozstrzygnął NSA, który wskazał, że niesłusznie zostały wprowadzone dodatkowe, nieprzewidziane w Dyrektywie 112 wymogi zastosowania zwolnienia od podatku. Przedmiotowa Dyrektywa określa, że zwolnione z VAT są usługi związane z kształceniem zawodowym lub przekwalifikowaniem, jeśli będą prowadzone przez podmioty publiczne lub inne instytucje, których cele dane państwo członkowskie uzna za podobne do publicznych.
Wynika z tego, że przepisy ustawy o VAT, które uzależniają zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego od formy i zasad przeprowadzenia szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego określonych w przepisach odrębnych są niezgodne z artykułem 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 112.
Z wyroku NSA wynika zatem, że zwolnieniu z VAT powinny podlegać wszelkie szkolenia zawodowe i szkolenia przekwalifikowujące prowadzone przez podmioty publiczne, lub instytucje realizujące cele podobne do podmiotów publicznych.