Dokumentacja upoważniająca do zastosowania stawki VAT 0% w WDT

ODPOWIEDŹ

Tak, opisane dokumenty są wystarczające do zastosowania stawki VAT 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, jeżeli wynika z nich, że towar został dostarczony do odbiorcy w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art.42 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według preferencyjnej 0 % stawki podatku VAT, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Na mocy art.42 ust.3 ustawy o VAT, dowodami, o których mowa powyżej są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

• dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

• specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W przypadku, gdy te dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towaru do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, w świetle art.42 ust.11 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

• korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

• dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

• dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

• dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Dotychczas Wojewódzkie Sądy Administracyjne wydawały różne, często sprzeczne orzeczenia odnośnie tego, czy w celu zastosowania stawki VAT 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów podatnik musi mieć wszystkie dowody wymienione jako niezbędne w art.42 ust.3 ustawy o VAT, czy wystarczą tylko niektóre, uzupełnione dowodami pomocniczymi wymienionymi w art.42 ust.11 ustawy. Naczelny Sąd Administracyjny 11 października 2010 roku podjął uchwałę o sygnaturze I FPS 1/10, z której wynika, że „dla zastosowania stawki 0 % przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art.42 ust.3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art.42 ust.11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art.180 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (...)o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.”

W opisanej przez Państwo sytuacji ważne jest to, aby dokumenty będące w Państwa posiadaniu zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Dokumenty te mają łącznie potwierdzać dostarczenie towaru, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga przepis. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest łączne posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Nie jest przeszkodą w zastosowaniu stawki podatku 0% brak podpisu odbiorcy na dokumencie CMR, gdyż w przytoczonej powyżej uchwale Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że „jako wyraz nadmiernego formalizmu w dowodzeniu dokonania WDT uznano żądanie posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i w konsekwencji z dniem 1 czerwca 2005 r. uchylono taki wymóg wyrażony w art. 42 ust. 3 pkt 4 u.p.t.u. Z tego też względu, interpretując art. 42 ust. 3 pkt 1 u.p.t.u., w którym wymaga się posiadania przez podatnika dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, nie można żądać od podatnika, aby na dokumencie przewozowym posiadał potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, gdyż oznaczałoby to, że mimo uchylenia jako zbyt rygorystycznego art. 42 ust. 3 pkt 4 ustawy, jego norma byłaby - w następstwie takiej wykładni art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy - w dalszym ciągu obowiązująca.” Jednakże Sąd nie wskazał, jaką formę na dokumencie przewozowym powinno przybrać jednoznaczne potwierdzenie takiego faktu.

W powyższym orzeczeniu Naczelny Sąd Administracyjny w żaden sposób nie wskazał, jakimi dowodami w formie dokumentów, oprócz wymienionych enumeratywnie w art. 42 ust. 3, 4 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może udowodnić, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, gdyż każdorazowo zależy to od konkretnych okoliczności sprawy.

Iwona Porez