Dokumenty niezbędne do zastosowania stawki VAT 0% w WDT

Sytuacja podatnika

Do organu podatkowego zwrócił się podatnik, który sprzedaje towary między innymi kontrahentom zagranicznym mającym siedzibę na terytorium Unii Europejskiej. Spółka oraz jej zagraniczni kontrahenci są zarejestrowani do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, posiadają aktywny numer VAT UE. Dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Wnioskodawca gromadzi następujące dokumenty:

1. kopie faktury sprzedaży,

2. specyfikacje wysłanego towaru (numer specyfikacji umieszczany jest na fakturze sprzedażowej),

3. potwierdzenie odbioru towarów (confirmation of goods) potwierdzone przez odbiorcę towarów (zawiera pieczątkę i podpis odbiorcy) zawierające identyczne dane jak faktura.

Wnioskodawca zwrócił się do Dyrektora Izby Skarbowej z zapytaniem czy posiadając wyżej wymienione dokumenty może zastosować stawkę 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej

Z przepisów art.42 ust.1, 2, 3 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i do dostarczenia ich na terytorium innego państwa członkowskiego. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Zasadniczą kwestię w przedmiotowej sprawie stanowi udowodnienie faktu dostarczenia towaru do innego państwa członkowskiego. Wykazanie przez dostawcę, że towar fizycznie opuścił kraj dostawcy jest niezbędne dla zastosowania stawki 0% z tego względu, że okoliczność wysyłki towaru i przemieszczenia go do innego państwa członkowskiego stanowi obiektywne kryterium, na którym opierają się pojęcia definiujące czynność wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 roku sygn. akt. I FPS 1/10, NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Niewątpliwie celem przyjętej regulacji, określającej dokumenty podstawowe (art. 42 ust. 3 i 4 ustawy) oraz uzupełniające (art. 42 ust. 11 ustawy) dla wykazania wywozu towarów i ich dostawy na terytorium innego państwa członkowskiego, co stanowi przesłankę konieczną dla zastosowania stawki 0% w przypadku WDT, jest przede wszystkim ochrona budżetu państwa przed ewentualnymi nadużyciami polegającymi na wykazaniu dostaw krajowych czy też dostaw, które nie zostały nigdy dokonane, jako transakcji wewnątrzwspólnotowych objętych stawką 0%. Zdaniem NSA, przepisy zobowiązują podatnika do dostarczenia przekonywującego dowodu na to, ze towary będące przedmiotem WDT fizycznie opuściły Polskę, jako kraj dostawy, nie mogą wykraczać w swojej treści oraz ich wykładni poza to, co niezbędne jest do wykazania tej okoliczności. Przepis krajowy nie może zatem pozbawiać podatnika prawa do stosowania stawki 0% w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej jedynie z uwagi na niespełnienie przez niego obowiązków formalnych wymagających przedstawienia dokumentów zawierających ściśle określone dane, jeżeli fakt, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy), został przez niego wykazany innymi, zgodnymi z przepisami prawa dokumentami.

Tym samym mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz powołaną wyżej uchwałę Sądu Najwyższego stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Zatem opisana w stanie faktycznym dokumentacja uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Podstawa prawna: art. 42 ust.1, 2, 3 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.