0
965
W razie obciążenia Spółki tytułem usługi transportowej - niewykorzystania gwarantowanego wolumenu przewozu i pozostawania w gotowości do świadczenia usługi przewozu - na podstawie wystawionej faktury VAT, Spółka ma prawo do zmniejszenia kwot podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego wskazanego przez Przewoźnika na fakturze z tego tytułu.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 27 września 2012 roku nr IPPP3/443-776/12-2/RD.
Sytuacja podatnika
Spółka prowadząc działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży produktów gazowych zawarła umowę przewozową z kontrahentem świadczącym usługę transportu. W ramach Umowy Przewoźnik zobowiązał się m.in. do dokonywania załadunku i rozładunku na rzecz Spółki, informowania Spółki o wszelkich przypadkach niewłaściwego wykonywania umowy, świadczenia usług zgodnie z najwyższą starannością zawodową zgodnie z przepisami bhp. i p.poż. itd., ponadto Przewoźnik zobowiązał się zagwarantować odpowiednie moce przewozowe w postaci taboru pozostającego w gotowości do przewozów. Strony ustaliły obowiązujące stawki i zasady w oparciu o założone wolumeny przewozów, zatem w sytuacjach w których Spółka nie złożyła zamówienia na skorzystanie z usługi przewozu towarów część taboru Przewoźnika jest niewykorzystywana. Z uwagi na fakt pozostawania Przewoźnika w gotowości do świadczenia usługi przewozu gwarantowanego taboru, Przewoźnik obciąża Spółkę kwotą dopłaty kalkulowaną na podstawie ilości niewykorzystywanych mocy przewozowych. Kwota dopłaty nie jest traktowana na bazie umowy jako odszkodowanie czy kara umowna, jest ona opisana jako kwota wynagrodzenia należnego Przewoźnikowi.
W związku z powyższym Spółka zwróciła się do organu podatkowego z zapytaniem, czy w razie obciążenia przez Przewoźnika tytułem usługi transportowej - niewykorzystania gwarantowanego wolumenu przewozu i pozostawania w gotowości do świadczenia usługi przewozu - na podstawie wystawionej faktury VAT, Spółka ma prawo do zmniejszenia kwot podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego wskazanego na fakturze z tego tytułu.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika – nie będące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Tak więc, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Z powyższego wynika więc, iż przedmiotowa dopłata wypłacana jest Przewoźnikowi w zamian za jego określone zachowanie (pozostawanie w gotowości zapewniającej Spółce odpowiednią ilość zestawów transportowych), na podstawie ustalonego stosunku prawnego jakim jest zawarta pomiędzy stronami umowa, z której wynika bezpośrednia korzyść dla Spółki po spełnieniu ściśle określonych w tej umowie warunków. Spełniona zatem została przesłanka istnienia związku pomiędzy dopłatą, a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że wypłata tej kwoty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Biorąc zatem pod uwagę stan faktyczny sprawy oraz przestawiony stan prawny organ podatkowy uznał, że dopłata wypłacona przez Spółkę na rzecz Przewoźnika z tytułu pozostawania w gotowości stanowi wynagrodzenie za świadczone przez Przewoźnika usługi, w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ww. ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.
Natomiast prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.
Reasumując, w sytuacji gdy Spółka wypłaca Przewoźnikowi dopłaty z tytułu niewykorzystania gwarantowanych mocy przewozowych i pozostawania w gotowości, organ podatkowy stwierdził, że przedmiotowa dopłata stanowi wynagrodzenie za wykonanie usługi, o których mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez podmiot otrzymujący dopłatę. Przewoźnik w takich okolicznościach świadczy na rzecz Spółki określoną usługę i w takim przypadku zobowiązany jest do wystawienia faktury VAT. W konsekwencji faktura VAT wystawiona przez Przewoźnika, dokumentująca otrzymaną dopłatę, stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w nich wykazanego, bowiem nabyte usługi Spółka wykorzystuje do czynności opodatkowanych.
Podstawa prawna: art. 8 ust. 1, art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
