Dostawa samochodów osobowych a VAT

Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 21 maja 2013 nr ILPP2/443-341/11/13-S/MR.

Sytuacja podatnika

O wydanie indywidualnej interpretacji do organu podatkowego zwróciła się Spółka, której przedmiotem działalności jest odprzedaż samochodów osobowych nabywanych w drodze wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od ich producentów. Ponadto, Spółka przewiduje również możliwość wystąpienia nabyć krajowych przedmiotowych samochodów. Podstawowym celem działalności Spółki jest dystrybucja przedmiotowych pojazdów dealerom, którzy następnie dokonują ich ostatecznej odsprzedaży odbiorcom końcowym (klientom). Pojazdy zakupione przez Spółkę są traktowane jako towar handlowy i służą dalszej odsprzedaży. Spółka odlicza 100% VAT naliczonego przy ich nabyciu. Niektóre z pojazdów używane są przez Spółkę w celach demonstracyjnych, np. do jazd próbnych, w celu zaprezentowania potencjalnemu nabywcy, bądź też udostępniane są pracownikom jako samochody służbowe w okresie nie dłuższym niż rok, licząc od daty rejestracji. W każdym jednak przypadku, pojazdy takie dalej traktowane są jako towar handlowy i ewidencjonowane są na magazynie towarów handlowych. Podstawowym bowiem celem Spółki jest dalsza odsprzedaż tych Pojazdów, która w każdym przypadku następuje za pośrednictwem sieci Dealerów.

Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości w stosunku do części pojazdów, które wykorzystywane są przez Spółkę w okresie przekraczającym 12 miesięcy od daty ich rejestracji, podjęta będzie decyzja o przekwalifikowaniu danego Pojazdu na pojazd dedykowany wykorzystaniu dla potrzeb działalności gospodarczej Spółki, co implikuje również zmianę jego statusu z towaru handlowego na środek trwały.

Wątpliwości Spółki dotyczy zwolnienia od podatku dostawy pojazdów będących towarami handlowymi, tj. pojazdów używanych przez Spółkę w celach demonstracyjnych, bądź też udostępnianych pracownikom jako samochody służbowe.

Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej

W myśl obowiązujących przepisów ogólną zasadą jest, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Natomiast, to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadkach, gdy nabywane ww. samochody i pojazdy są odsprzedawane w ramach działalności podatnika.

Jednocześnie organ podatkowy wskazał, iż powołany art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej nie odwołuje się do okoliczności zadysponowania jakimś konkretnym pojazdem, a jedynie odwołuje się do działalności podatnika, choć tylko w odniesieniu do pojazdów, które nadal oferowane są do dalszej odprzedaży i nie są wykorzystywane przez podatnika do innych celów, w tym użytku służbowego.

Zatem organ podatkowy uznał, iż w odniesieniu do samochodów osobowych, nabytych przez Spółkę w celu ich odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a wykorzystywanych czasowo do celów demonstracyjnych, nie znajduje zastosowanie art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowych pojazdów.

W rezultacie, w przypadku dostawy samochodów demonstracyjnych nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku, uregulowane w ww. § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, bowiem nie zostanie spełniona jedna z dwóch przesłanek wynikających z tego przepisu, z uwagi na to, że Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowych pojazdów.

Z kolei, w przypadku, gdy ww. pojazdy zostaną przeznaczone na środki trwałe, wówczas odliczony podatek naliczony winien być skorygowany do wysokości wynikającej z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. W takiej sytuacji dostawa tych pojazdów podlegać będzie zwolnieniu z podatku, jeśli spełnione będą warunki, o których mowa w art. 43 ust. 2 ustawy.

Natomiast, w przypadku, gdy nabyte samochody służą do celów innych niż demonstracyjne, tj. udostępniane są pracownikom jako pojazdy służbowe, nie ma podstaw do uznania, że stanowią one jedynie towar handlowy. Są to pojazdy służące działalności ogólnej. Brak jest bowiem uzasadnienia dla pełnego odliczenia podatku naliczonego od nabycia samochodów osobowych przeznaczonych do celów służbowych wyłącznie przez dealerów samochodowych, w sytuacji gdy każdy inny podmiot gospodarczy nabywający samochód osobowy dla celów służbowych ma ograniczone procentowo i kwotowo prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z tym przy nabyciu samochodów osobowych dla celów służbowych organ podatkowy uznał, iż nie przysługuje podatnikowi, którego przedmiotem działalności gospodarczej jest sprzedaż samochodów, prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości. Zatem, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia 60% kwoty podatku należnego, nie więcej niż 6.000 zł – wynikającej z faktury zakupu tych pojazdów. Wobec powyższego, Spółka nie będzie zobowiązana do korygowania odliczonego podatku VAT od nabytych pojazdów, w przypadku zmiany ich statusu. W konsekwencji, jak wynika z treści wniosku, w odniesieniu do pojazdów wykorzystywanych przez Spółkę dla celów służbowych w okresie przekraczającym 12 miesięcy, zostaną spełnione wszystkie warunki, niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia.

Podstawa prawna: art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym, § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.