Dzierżawa urządzeń na rzecz podmiotów medycznych a zwolnienie w VAT

Takie stanowisko zajął Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 23 maja 2013 roku nr IPPP1/443-254/13-2/Mpe.

Sytuacja podatnika

O wydanie indywidualnej interpretacji do organu podatkowego zwrócił się Podatnik, który samodzielnie konstruuje urządzenia medyczno-diagnostyczne pozwalające na badanie wielu parametrów życiowych pacjenta, mające na celu profilaktykę, zachowanie oraz poprawę stanu zdrowia. Obecnie stworzył nowe Urządzenie wraz z niezbędnym do jego funkcjonowania oprogramowaniem, które umożliwia przeprowadzanie całonocnych badań bezdechu w czasie snu w warunkach domowych w standardzie tzw. „małej polisomnografii”. Wynikiem pracy Urządzenia jest gotowy opis przeprowadzonego badania danego pacjenta wraz z pełną jego analizą w postaci szeregu wykresów i drobiazgowych obliczeń, które wskazują na występujące zaburzenia i schorzenia. Wykonywane przez Urządzenie badanie z wykorzystaniem polisomnografii oprócz oceny stopnia zaawansowania choroby, umożliwia ocenę typu zaburzeń oddychania podczas snu i tym samym pozwala na wybór właściwego sposobu leczenia.

Przedmiotowe Urządzenie Podatnik udostępnia za wynagrodzeniem lekarzom i wyspecjalizowanym podmiotom medyczny. Z technicznego punktu widzenia Urządzenie jest co do zasady wydzierżawiane tym podmiotom. Następnie lekarze w nich zatrudnieni lub prowadzący własne praktyki lekarskie „wyposażają” pacjenta w Urządzenie, a następnie odczytują z Urządzenia wyniki przeprowadzonego badania i na tej podstawie stawiają pacjentowi precyzyjną diagnozę i określają sposób leczenia.

W związku z powyższym Podatnik zwrócił się do organu podatkowego z zapytaniem, wyżej wymienione usługi świadczone przez Podatnika za pomocą przedmiotowego Urządzenia na rzecz podmiotów leczniczych w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej, które służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia pacjenta korzystają ze zwolnienia przedmiotowego z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a Ustawy o VAT.

Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej

Dokonując analizy opisu sprawy organ podatkowy uznał, iż Podatnik świadczy na rzecz lekarzy i wyspecjalizowanych podmiotów medycznych usługi polegające na wynajmie sprzętu medycznego. Jednocześnie organ podatkowy zaznaczył, że usługi są ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną jedynie wówczas, gdy są rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad pacjentami lub opieki medycznej świadczonej na rzecz pacjentów.

Zatem biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy podatkowe oraz orzecznictwo TSUE organ podatkowy uznał, iż zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem przywracaniem i poprawą zdrowia pacjentów. Usługi, które tych celów nie realizują nie mogą korzystać z przedmiotowego zwolnienia. Niewątpliwie usługa najmu nie jest usługą opieki medycznej. Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Reasumując organ podatkowy stwierdził, iż świadczone przez Podatnika usługi polegające na dostarczaniu lekarzom i wyspecjalizowanym podmiotom sprzętu medycznego nie stanowią działalności ściśle związanej z opieką szpitalną i medyczną w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podstawa prawna: art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.