Import a następnie sprzedaż towarów na rzecz spółki ukraińskiej

ODPOWIEDŹ

Czytelnik nie jest podatnikiem z tytułu importu towarów, które zostały objęte procedurą tranzytu. W związku z powyższym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (nie powstanie dług celny) na terytorium Polski. Sprzedaż towarów z terytorium kraju uprzednio zaimportowanych z Chin (w ramach tranzytu) na rzecz spółki ukraińskiej po spełnieniu warunków z art. 2 pkt 8 w powiązaniu z art. 41 ust.6 ustawy o VAT będzie stanowić eksport towarów opodatkowany stawką 0%.

UZASADNIENIE

W opisanym przypadku dostawa towarów odbywa się zgodnie z warunkami handlowymi, które ustalone są w oparciu o reguły Incoterms 2010. Zasady te określają warunki sprzedaży, koszty oraz moment przejścia w relacji sprzedawca – kupujący ryzyka i warunków dostawy. Natomiast nie określają zasad płatności ani kiedy nabywca staje się właścicielem towaru. Reguły są podzielone ze względu na transport morski oraz wszystkie środki i gałęzie transportu. Należy też pamiętać o tym, że te zasady nie są ściśle ustalone, mogą ulegać zmianom w zależności od warunków ustalonych przez strony kontraktu. Przepisy te nie są obligatoryjne mają charakter fakultatywny. W stanie faktycznym opisanym przez Czytelnika zostały zastosowane dwie reguły FOB i FCA.

 

• FOB (Free on Board) – czyli załadunek na statek, wszystkie czynności ze strony sprzedawcy tzn. produkcja towaru, transport od fabryki do portu, odprawa celna oraz załadunek na statek należą do obowiązku sprzedawcy. Natomiast kupujący ponosi pozostałe koszty takie, jak fracht morski, opłata cła, VAT.

• FCA (Free Carrier) – towar dostarczony jest przez sprzedawcę do przewoźnika wskazanego przez kupującego, który ma prawo decydowania o organizacji transportu, a sprzedawca jest zobowiązany do dostarczenia towaru w dniu ustalonym przez kupującego danemu przewoźnikowi. Ryzyko związane z towarem przechodzi na kupującego w momencie przekazania towaru przewoźnikowi.

 

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie o podatku od towarów i usług przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Natomiast podatnikami z tytułu importu towarów są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła, albo cło na towar zostało zawieszone w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Co do zasady, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego z zastrzeżeniem art. 19a ust. 10a i 11 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 11 w przypadku objęcia towarów procedurą tranzytu, jeżeli od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą wymagalności tych opłat. Procedura tranzytu zewnętrznego, zgodnie z art. 226 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny Dziennik Urzędowy UE z 2013 L 269/1, pozwala na przemieszczanie towarów nieunijnych z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Unii, przy czym towary te nie podlegają należnościom celnym przywozowym oraz innym należnościom określonym w innych przepisach, ani środkom polityki handlowej. Zgodnie natomiast z art. 5 pkt 24 w/w rozporządzenia „towary nieunijne” oznaczają towary inne niż te, o których mowa w pkt 23), lub takie, które utraciły unijny status celny, a zatem towary, które zostały przywiezione z państw lub terytoriów niebędących częścią obszaru celnego Unii Europejskiej i nie zostały dopuszczone do swobodnego obrotu. Z przepisów tych wynika, że zgodnie z założeniem procedury celnej tranzytu, jej zastosowanie powoduje, że mimo, iż towar znajduje się na terytorium celnym Wspólnoty, to nie może być na jej terytorium przedmiotem konsumpcji. Niekonsumpcyjny charakter towaru objętego taką procedurą wyłącza zatem powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT w przypadku dostaw tych towarów przed dokonaniem ostatecznej odprawy celnej.

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej. W przypadku, gdy towary zostaną objęte procedurą tranzytu  z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom. W związku z powyższym, import towarów uważa się za dokonany na terytorium Polski tylko w przypadku, gdy na terytorium kraju towary przestają podlegać procedurom, którymi zostały objęte, przed dokonaniem przywozu, na terytorium innego państwa członkowskiego. Zatem w opisanym przypadku import towarów nie będzie opodatkowany na terytorium kraju.

Sprzedaż, zgodnie z definicją określoną w ustawie o podatku od towarów i usług rozumiana jest, jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem opodatkowania dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy, czyli terytorium kraju, pomimo, że transport rozpoczął się w Chinach. Towar nie jest bowiem przedmiotem jednego transportu pomiędzy krajem rozpoczęcia transportu a krajem docelowym, ale jest przedmiotem dwóch odrębnych dostaw. Pierwsza dostawa pomiędzy sprzedawcą z Chin i spółką polską (Czytelnikiem) oraz druga dostawa pomiędzy polską spółką a Nabywcą (kontrahentem z Ukrainy). Przemieszczenie towarów z magazynu czasowego składowania na terytorium Ukrainy jest przedmiotem organizacyjnie odrębnego transportu. Dlatego też należy uznać, że miejscem rozpoczęcia transportu dla dostawy pomiędzy Czytelnikiem a podmiotem ukraińskim jest terytorium Polski.

Za eksport towarów zgodnie z art. 2 pkt 8 lit b ustawy uważa się, co do zasady, dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Dla zakwalifikowania transakcji do eksportu towarów nie ma przy tym znaczenia, że towar zostanie na podstawie przepisów celnych wprowadzony do magazynu czasowego składowania i nie zostanie dopuszczony do obrotu w Polsce. Niemniej, aby uznać daną czynność za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

 

• czynność która ma miejsce określona jest w art. 7 ustawy,

• w wyniku tej czynności, dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni) oraz

• wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

 

Zatem dokonywana przez Czytelnika (Spółka) sprzedaż towarów w procedurze tranzytu na rzecz nabywcy (spółki ukraińskiej) z magazynu składowania czasowego znajdującego się na terytorium Polski do odbiorcy na Ukrainie, jeżeli spełnia w/w warunki stanowi eksport towarów. W umowie strony ustaliły, że dostawa odbywa się w oparciu o reguły Incoterms 2010 (FCA) – oznacza to, że towar zostaje przekazany przez spółkę polską kurierowi, którego ustalił nabywca (spółka ukraińska) i z tym momentem kupujący ponosi ryzyko związane z towarem lub jego ewentualną utratą.

Z opisu Czytelnika wynika, że towar zostaje przemieszczony z magazynu operatora na terytorium kraju do Ukrainy i stanowi odrębny transport, który rozpoczyna się na terytorium kraju. Wywóz tych towarów stanowi eksport towarów i może korzystać ze stawki 0% na warunkach i w terminach określonych w art.2 pkt 8 oraz z art. 41 ust. 6 - ust. 9b ustawy o VAT.

EWIDENCJA W DEKLARACJACH: W deklaracji VAT-7(18) eksport towarów należy wykazać w poz. 22 - podstawa opodatkowania.

Ewa Kot

Podstawa prawna: art. 2 pkt 7, 8 i 22, art. 17 ust.1 pkt 1, art. 19a ust. 9 i ust. 11, art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.