0
1072
Firma posiada nieruchomość (plac), która nie jest zabudowana. Chcieliśmy budować tam nasze biuro, ale okazało się że plan zagospodarowania przestrzennego obejmuje jedynie 10% działki, a jej przekwalifikowanie jest dość skomplikowane. W tej sytuacji wystawiliśmy tę działkę na sprzedaż. Jaką stawkę VAT zastosować do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.
ODPOWIEDŹ
10% wartości działki podlega opodatkowaniu stawką VAT 23%, natomiast 90% wartości nieruchomości korzysta ze zwolnienia z VAT.
UZASADNIENIE
W myśl art.43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przez tereny budowlane natomiast, zgodnie z definicją zawartą w ustawie o VAT, rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z tego powodu istnieje konieczność ustalenia, jaka część nieruchomości jest uznana przez organy administracji jako tereny budowlane.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 czerwca 2017 r., sygn. akt I FSK 1650/15 wskazuje, że „o charakterze terenu, jako terenu budowlanego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (...) o podatku od towarów i usług (...), można mówić jedynie w sytuacji, gdy możliwość zabudowy ma dla terenu podstawowe, dominujące znaczenie. Natomiast nie jest istotna możliwość zabudowy, jeśli ma ona charakter uzupełniający w stosunku do podstawowego przeznaczenia terenu. Ustawodawca wskazał bowiem w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy podatkowej na generalne przeznaczenie terenu jako budowlanego, a nie na możliwość zrealizowania na nim jakiegokolwiek obiektu budowlanego. Pojęcie „terenu budowlanego” w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (...) o podatku od towarów i usług (...), należy odnosić do głównego, dominującego przeznaczenia gruntu w miejscowym planie zagospodarowania terenu.”
To, że NSA w powyższym wyroku orzekł, że decyduje dominujące przeznaczenie gruntu, to jednak praktyka organów podatkowych jest nieco odmienna i sprowadza się do ustalenia jaka część sprzedawanej nieruchomości jest zwolniona, a jaka część jest opodatkowana stawką 23%. I tak, np. „Odnośnie zastosowania przez Wnioskodawcę odpowiedniego klucza alokacji należy wskazać, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części. Zatem można przyjąć różne rozwiązania, np. wg klucza powierzchniowego (udziału powierzchni gruntu podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w ogólnej powierzchni gruntu) lub wg klucza wartościowego (udziału wartości gruntu podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w wartości gruntu ogółem). Zatem każda metoda – czy to oparta na kluczu wartościowym czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny i jest w konkretnym przypadku miarodajna, będzie właściwa. „(interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 kwietnia 2017 r., 3063-ILPP2-2.4512.67.2017.2.JK).
EWIDENCJA W DEKLARACJACH: W deklaracji VAT-7(18) sprzedaż zwolnioną należy wykazać w poz.10, sprzedaż opodatkowaną stawką 23% należy wykazać w poz.19: podstawę opodatkowania i w poz.20: podatek należny.
Radosław Michał Stępień
Adwokat, radca prawny
Podstawa prawna: art. 2 pkt 33, art.5 ust.1, art. 7 ust. 1, art. 43 ust.1 pkt 9 ustawy o VAT.
