0
1089
Świadczenie ciągłe to świadczenie charakteryzujące się pewną stałością i trwałością w czasie, uniemożliwiającą wyróżnienie powtarzających się odrębnych czynności stanowiących samodzielne świadczenia.
Wynika to z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego o sygnaturze I FSK 157/11 z 24 listopada 2011 roku.
Sytuacja podatnika
Na wokandę Naczelnego Sądu Administracyjnego trafiła skarga kasacyjna spółki, która zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji w celu określenia, czy dokonywana przez nią sprzedaż spełnia kryteria sprzedaży o charakterze ciągłym. Spółka wyjaśniła, iż planuje zawrzeć ze swoim kontrahentem dwie umowy, których przedmiotem będzie dostawa estru metylowego kwasów tłuszczowych pochodzących z oleju rzepakowego.
W ramach powyższych umów Spółka miała się zobowiązać - w okresie obowiązywania danej umowy - do dostarczenia określonej ilości towarów. Jednakże dostawy poszczególnych partii towaru miały być dokonywane w każdym z miesięcy obowiązywania umowy, przy czym ilość towarów i termin ich dostarczenia miały być każdorazowo określane przez kupującego w tygodniowych harmonogramach, które miał on przesyłać Spółce. Kontrahent wskazał, że okresem rozliczeniowym dla przedmiotowych umów będzie miesiąc kalendarzowy.
Częstotliwość przyszłych dostaw w skali tygodnia/miesiąca nie była znana z góry, gdyż okoliczność ta miała być podyktowana zapotrzebowaniem kontrahenta na sprzedawany przez Spółkę towar.
W związku z tym Spółka powzięła wątpliwość, czy sprzedaż towarów, dokonywana - w miesięcznych okresach rozliczeniowych - na warunkach wskazanych w opisanym powyżej stanie faktycznym, spełniać będzie kryterium sprzedaży o charakterze ciągłym, skutkiem czego wnioskodawca uprawniony będzie do wystawiania jednej faktury VAT obejmującej dostawy towarów zrealizowane w danym miesiącu na rzecz kontrahenta (faktura wystawiana nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca).
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydanych na jej podstawie rozporządzeń wykonawczych nie definiują pojęcia „dostawy ciągłej”. Definicji tej nie można odnaleźć także w innych przepisach prawa podatkowego. Definicji pojęcia „ciągły” czy też, „ciągle” można doszukać się natomiast w słownikach języka polskiego. Z uwagi jednak na istniejące różnice terminologiczne, wykładnia językowa pojęcia „ciągle” nie może być w ocenie NSA wystarczająca do uzyskania jednoznacznej odpowiedzi na zadane przez Spółkę pytanie.
Naczelny Sąd Administracyjny, opierając się na analizie stanowisk doktryny oraz sądów administracyjnych, przyjął, że na świadczenie o charakterze ciągłym składają się czynności cząstkowe, niekoniecznie takie same, wykonywane periodycznie. Istotną cechą tego rodzaju czynności jest to, że moment rozpoczęcia ich wykonywania jest uchwytny, natomiast czas ich zakończenia nie jest z góry oznaczony. NSA podkreślił, że wspomniana cecha charakterystyczna usług/dostaw ciągłych, tj. brak możliwości jednoznacznego wskazania momentu ich wykonania (zakończenia) – skutkuje tym, że moment powstania obowiązku podatkowego jest trudny do uchwycenia (np. dostawa energii, najem).
Istotą świadczenia ciągłego jest pewna stałość i trwałe spełnianie świadczenia w czasie, która powoduje niemożność wyróżnienia powtarzających się odrębnych czynności stanowiących samodzielne świadczenia i w konsekwencji określenia dnia dokonania danej czynności, jako dnia spełnienia świadczenia.
W opisanym przez Spółkę świadczeniu można bez większych przeszkód wyszczególnić zarówno moment rozpoczęcia dostawy, jak i jej zakończenia. Fakt zawarcia umowy, z której wynika zobowiązanie do dokonywania stałych dostaw towarów na konkretne zamówienie ilościowe kontrahenta nie przesądza o uznaniu danej sprzedaży za sprzedaż o charakterze ciągłym.
Podstawa prawna: art.19 ust.1 i 4, art.106 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
