0
1162
Koszty transportu, którymi dostawca towaru obciąża nabywcę, powiększają wartość wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, nawet jeżeli zostaną ujęte w odrębnej pozycji faktury.
Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2012 roku nr ITTP2/443-1662/11/MD.
Sytuacja podatnika
Z zapytaniem do organu podatkowego zwróciła się spółka, która dokonuje sprzedaży towarów dla kontrahentów z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Spółka ponosi koszty usług transportowych świadczonych przez firmy przewozowe i kurierskie, a następnie tymi kosztami obciąża unijnego odbiorcę. Koszty transportu nie są wkalkulowane w cenę jednostkową towaru. Na wystawianych fakturach spółka wykazuje w jednej pozycji wartość towaru, a w odrębnej koszty transportu.
Przed złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy spółka posiada dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski i zostały dostarczone do nabywców na terytorium innych państw, co umożliwia zastosowanie stawki 0%.
Spółka zwróciła się do organu podatkowego o potwierdzenie, że prawidłowo postępuje wykazując na fakturze wartość usługi transportowej w odrębnej pozycji ze stawką właściwą dla towaru oraz wykazując w poz. 31 deklaracji VAT-7 towar łącznie z transportem, jako całość świadczenia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
W wydanej interpretacji organ podatkowy potwierdził prawidłowość postępowania spółki. Dyrektor Izby Skarbowej przychylił się do stanowiska spółki, że do określenia podstawy opodatkowania w WDT stosuje się art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje natomiast całość świadczenia należnego od nabywcy. Specyfikując na fakturze WDT transport w odrębnej pozycji od towaru, spółka traktuje to całościowo, jako wewnątrzwspólnotową dostawę towaru, gdyż obrotem jest cała kwota należna z tytułu sprzedaży.
Organ podatkowy przychylił się również do stwierdzenia, że w przedmiotowej sprawie nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów koszty transportu są wliczane do podstawy opodatkowania. Podstawą opodatkowania w WNT jest bowiem kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Obejmuje ona m. in. wydatki dodatkowe takie jak koszty transportu pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
W związku z powyższym, jeżeli podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wlicza do podstawy opodatkowania koszty transportu, którymi został obciążony przez dostawcę, to analogicznie dostawca nie powinien opodatkowywać ich odrębnie.
Podstawa prawna: art. 29 ust.1, art.31 ust.2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
