0
1530
Rozstrzygającym kryterium przy ocenie tego, do której dostawy powinien zostać przyporządkowany transport jest to, kto organizuje/zleca przedmiotowy transport (informuje przewoźnika o zapotrzebowaniu na usługę transportową), a nie to, kto ostatecznie i w jaki sposób (bezpośrednio lub pośrednio) jest obciążany jego kosztami. Jeżeli transport organizuje pierwszy podmiot w transakcji łańcuchowej, dostawa dokonywana przez ten podmiot, w wyniku której dochodzi do wywozu towarów bezpośrednio z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z Polski.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji numer ILPP4/443-15/11-2/ISN z 15 marca 2011 roku.
Sytuacja podatnika
Do Dyrektora Izby Skarbowej zwróciła się spółka, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest stroną transakcji dostaw towarów, w których poza nią uczestniczą także inne podmioty, tj.:
• nabywca z Niemiec (podmiot posiadający siedzibę w Niemczech i zarejestrowany w tym kraju dla celów podatku od wartości dodanej);
• ostateczny nabywca z innego niż Polska państwa członkowskiego (podmiot posiadający siedzibę w innym niż Polska państwie członkowskim i zarejestrowany w tym kraju dla celów podatku od wartości dodanej).
Spółka dokonuje dostawy towarów na rzecz nabywcy z Niemiec, który następnie dokonuje dostawy tych towarów na rzecz ostatecznego nabywcy z innego państwa członkowskiego. W wyniku powyższych dostaw, towary odbierane przez przewoźnika transportowane są z terytorium Polski (z magazynu spółki) bezpośrednio na terytorium państwa członkowskiego siedziby ostatecznego nabywcy. Spółka organizuje i zleca transport (informuje przewoźnika o zapotrzebowaniu na usługę transportową), przy czym ponoszone koszty transportu refakturuje na podmiot niemiecki (który kosztami tymi może obciążać ostatecznego odbiorcę).
W związku z powyższym, spółka zwróciła się do organu podatkowego o udzielenie odpowiedzi na pytania:
• Według jakich kryteriów należy ocenić, do której z dostaw powinien zostać przyporządkowany transport, w szczególności czy decydującą kwestią jest kto zleca transport, czy też kto za niego płaci?
• Czy wobec tego, że Spółka organizuje i zleca transport (informuje przewoźnika o zapotrzebowaniu na usługę transportową), niezależnie od sposobu rozliczania kosztów transportu, dostawa towarów dokonywana przez nią na rzecz niemieckiego nabywcy, w wyniku której dochodzi do wywozu towarów bezpośrednio z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów?
Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej
Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem spółki, że rozstrzygającym kryterium przy ocenie tego, do której dostawy powinien zostać przyporządkowany transport jest to, kto organizuje/zleca przedmiotowy transport, a nie to, kto ostatecznie i w jaki sposób (bezpośrednio lub pośrednio) jest obciążany jego kosztami. Zgodził się również ze stanowiskiem, że, wobec tego, że Spółka organizuje i zleca transport (informuje przewoźnika o zapotrzebowaniu na usługę transportową), niezależnie od sposobu rozliczania kosztów transportu, dostawa towarów dokonywana przez nią na rzecz niemieckiego nabywcy, w wyniku której dochodzi do wywozu towarów bezpośrednio z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z Polski.
W uzasadnieniu swojego stanowiska spółka powołała się między innymi na wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 kwietnia 2006 roku w sprawie EMAG Handel Eder OHG (C-245/04). W opinii rzecznika generalnego Juliane Kokott, przedstawionej w tej sprawie w dniu 10 listopada 2005 roku stwierdzono, że „w drodze wyjątku na kryterium zlecenia transportu można się jednak nie powoływać wtedy, gdy towar jest transportowany przez pierwszego dostawcę w łańcuchu (…) samodzielnie lub na jego zlecenie. Jest rzeczą oczywistą, że dostawca /sprzedawca nie może być jednocześnie nabywcą rzeczy. Pierwszy dostawca poprzez zlecenie transportu nie uzyskuje również żadnych (nowych) uprawnień właścicielskich, lecz jedynie wykonuje uprawnienia, które mu dotychczas przysługiwały.
W takim przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia może dokonać wyłącznie jeden z kolejnych odbiorców. W celu zapewnienia efektywnego opodatkowania należy w niniejszej sprawie uznać bezpośredniego odbiorcę pierwszego dostawcy za podmiot odpowiedzialny za zapłatę podatku należnego od wspólnotowego nabycia, nawet jeżeli towar w rzeczywistości nie jest transportowany do niego, lecz do ostatniego odbiorcy w łańcuchu dostaw.”
Podstawa prawna: art.22 ust.2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
