Kurs wymiany walut przy zbiorczej fakturze korygującej

ODPOWIEDŹ

Do przeliczenia zbiorczej korekty faktury VAT należy zastosować kursy waluty obcej przyjęte w fakturach pierwotnych.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy są co do zasady obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących. Zgodnie z §13 ust.3 rozporządzenia podatnicy udzielający rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, mają możliwość wystawienia jednej zbiorczej faktury korygującej. Faktura ta powinna zawierać co najmniej: numer i datę jej wystawienia; nazwy, adresy oraz numery NIP sprzedawcy i odbiorcy; okres, do którego rabat się odnosi; kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, a także oznaczenie „KOREKTA” lub „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, w sytuacji, gdy kwoty te wykazywane są w walutach obcych został zawarty w art.31a ustawy o VAT. Stosownie do ustępu 1 tego artykułu, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

Przepisy podatkowe nie regulują sposobu przeliczania kwot wykazywanych na zbiorczych fakturach korygujących, ani na fakturach korygujących w ogóle. Jednakże zgodnie z powszechnie przyjętą linią orzecznictwa uznaje się, że do przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych na fakturach korygujących należy przyjąć kurs stosowany do przeliczenia wartości z faktury pierwotnej, której korekta dotyczy. Takie stanowisko przedstawił na przykład Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 28 kwietnia 2010 roku nr IPPP3/443-126/10-2/KC. Wynika to z faktu, że faktury korygujące powodują zmianę wysokości obrotu i kwot podatku wykazanych w fakturze pierwotnej. Faktura korygująca nie jest dokumentem samodzielnym, ponieważ wystawia się ją wyłącznie w celu korekty danych na fakturze pierwotnej.

Taki pogląd podzielił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 22 lutego 2007 roku, sygn. akt I FSK 47/2006. Zdaniem sądu nie można uznać, że określenie „faktura” odnosi się również do faktury korygującej. O kursie waluty, według którego dokonywane jest przeliczenie, decyduje moment wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż lub moment powstania obowiązku podatkowego. Późniejsze wystawienie faktury korygującej, której celem jest jedynie zmiana danych wykazanych na fakturze pierwotnej, nie może mieć wpływu na zmianę uprzednio zastosowanego i prawidłowo przyjętego kursu waluty obcej. Ponadto sąd stwierdził, że „(...) nie do zaakceptowania jest teza, iż przeliczenie waluty obcej na złote może nastąpić w dacie wystawienia faktury korygującej, bowiem byłby to już moment późniejszy od daty powstania obowiązku podatkowego, tj. wystawienia faktury terminowej, jak i faktury nieterminowej, kiedy to obowiązek podatkowy powstaje 7 dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi”.

Zdajemy sobie jednak sprawę, że, w przypadku wystawienia zbiorczej faktury korygującej zastosowanie kursów wymiany walut z faktur pierwotnych jest co najmniej bardzo kłopotliwe, jeśli nie technicznie niemożliwe. W związku z tym, najlepszym rozwiązaniem wydaje się wykazanie na zbiorczej fakturze korygującej wartości rabatu w złotych polskich, z ewentualną informacją o wartości w walucie obcej, przeliczoną po kursie uzgodnionym przez strony. Niestety, ani w wyjaśnieniach organów podatkowych, ani w orzecznictwie sądów nie można znaleźć interpretacji potwierdzającej prawidłowość takiego postępowania. Warto zatem wystąpić o wydanie indywidualnej interpretacji, aby upewnić się, czy powyższe rozwiązanie jest prawidłowe.

Przypominamy, że interpretacja w indywidualnej sprawie jest jedyną metodą zabezpieczająca podatnika przed negatywnymi skutkami działań opartych na nieprecyzyjnych przepisach prawa podatkowego.

Iwona Porez