0
2259
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od momentu porozumienia między stronami skutkującego uznaniem i zapłatą należności za ww. świadczenia.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 22 lutego 2013 roku nr ITPP1/443-1450/12/TS.
Sytuacja podatnika
O wydanie indywidualnej interpretacji do organu podatkowego zwrócił się NZOZ, który podpisał umowę z NFZ na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresach kardiologia-hospitalizacja. W umowie określono maksymalne roczne limity punktowe, wskazujące maksymalną kwotę refundacji, jaką Fundusz gwarantuje za wykonane usługi medyczne w danym zakresie. Wystąpiły sytuacje, gdzie NZOZ wykonał świadczenia przed podpisaniem umowy, jak również w ilościach przekraczających przyznane w umowie limity. NZOZ wystawia faktury zgodnie z szablonem otrzymanym od NFZ, który uwzględnia limity określone w umowie. Jeśli NZOZ wystawi fakturę z pominięciem opisanej procedury, NFZ odeśle ją jako niezasadną. Zdaniem NFZ, nie ma obowiązku zapłaty za hospitalizację. W takich przypadkach do wypłaty należności może dojść na podstawie porozumienia stron, podpisania ugody lub wystąpienia na drogę sądową.
Wątpliwości NZOZ dotyczą prawidłowego ujęcia w deklaracji VAT-7 usług medycznych wykonywanych ponad limit określony w umowie z NFZ, a także usług jednorazowo wykonanych przed podpisaniem umowy.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.
Podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
W myśl ust. 4 powołanego artykułu, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.
W związku z powyższym organ podatkowy stwierdził, że – co do zasady – NZOZ zobowiązany jest do wystawienia faktury VAT dokumentującej tylko te usługi, które świadczone są w ramach limitów określonych w umowie zawartej z NFZ. Natomiast nie ma podstaw do wystawienia faktury dotyczącej wynagrodzenia, które nie zostało zaakceptowane przez NFZ. Wynagrodzenie takie nie spełnia wymogów uznania go za wynikające z tytułu świadczeń wykonanych w ramach zawartej umowy. Umowa bowiem takich świadczeń nie przewidywała. Wynagrodzeniem za świadczone usługi jest kwota z tytułu czynności wykonanych w ramach limitu wynikającego z umowy.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego organ podatkowy uznał, iż każde wykonanie usługi świadczenia opieki zdrowotnej powoduje skutek w postaci obowiązku udokumentowania tej usługi fakturą VAT. Biorąc pod uwagę obydwa opisane we wniosku przypadki: hospitalizacji wykonanej przed podpisaniem umowy i wykonanej ponad umówione limity – organ podatkowy stwierdził, iż dopiero moment uznania przez NFZ i zapłaty należnego wynagrodzenia na podstawie porozumienia, podpisania ugody lub ogłoszenia wyroku sądowego, winien skutkować wystawieniem przez NZOZ na rzecz NFZ faktury, opiewającej na kwotę, jaką Fundusz wypłaci za wykonane usługi.
Tym samym obowiązek podatkowy powstaje, zgodnie z art. 19 ust. 4 ww. ustawy, z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od momentu porozumienia między stronami skutkującego uznaniem i zapłatą należności za ww. świadczenia. Przedmiotowe usługi winny być przez NZOZ wykazane w deklaracji podatkowej złożonej po zakończeniu miesiąca, w którym zobowiązany był do udokumentowania świadczonych usług w obowiązujących terminach.
Podstawa prawna: art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
