NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY W FAKTURACH VAT

1. Nieterminowe wystawienie faktury

1.1. Nieterminowe wystawienie faktury dokumentującej wydanie towaru lub świadczenie usługi

Termin wystawienia faktury dokumentującej wydanie towaru lub wykonanie usługi określa §9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, a w przypadku, gdy na fakturze podatnik określa wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

W §11 cytowanego rozporządzenia Minister Finansów określił inny termin wystawienia faktury w stosunku do:

1) dostawy lokali i budynków;

2) dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego;

3) świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych;

4) świadczenia usług wymienionych w poz.140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług (czyli między innymi usług uzdatniania i dostarczania wody, odprowadzaniem ścieków, czy usuwania odpadów);

5) świadczenia usług transportowych;

6) świadczenia usług spedycyjnych i przeładunkowych;

7) świadczenia usług w portach morskich i handlowych;

8) świadczenia usług budowlanych i budowlano-montażowych;

9) dostawy książek drukowanych (z wyłączeniem map i ulotek), gazet, czasopism i magazynów, drukowanych;

10) świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze;

11) świadczenia usług ochrony osób, ochrony, dozoru i przechowywania mienia;

12) świadczenia usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego;

13) świadczenia usług stałej obsługi prawnej i biurowej;

14) świadczenia usług komunikacji miejskiej;

15) świadczenia usług druku książek (bez map i ulotek), gazet, czasopism i magazynów;

16) sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw;

17) ustanowienia lub przekształcenia spółdzielczego prawa do lokalu i, w odniesieniu do członków spółdzielni mieszkaniowych, wydania albo przeniesienia własności lokalu lub domów jednorodzinnych;

18) czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni;

19) wydania towarów przez komitenta na rzecz komisanta;

20) oddania gruntu w użytkowanie wieczyste.

Faktury dokumentujące wymienione powyżej czynności powinny zostać wystawione nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego i nie wcześniej niż 30-tego dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego. Faktury mogą być wystawione wcześniej niż 30-tego dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, jeżeli dokumentują czynności wymienione w punktach 2-4 zamieszczonej powyżej listy i jeżeli zawierają informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy faktura.

Przykład

Spółka świadczy na rzecz odbiorcy usługę transportową. Usługa została wykonana 4 sierpnia. Umowa między kontrahentami przewiduje pięćdziesięciodniowy termin płatności. Obowiązek podatkowy z tytułu usług transportowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia licząc od dnia wykonania usług. Faktura dokumentująca tę usługę powinna zostać wystawiona nie wcześniej niż 4 sierpnia (30-tego dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego) i nie później niż 3 września (moment powstania obowiązku podatkowego), chyba, że kontrahent dokona wcześniejszej płatności – w takiej sytuacji faktura powinna zostać wystawiona z dniem otrzymania zapłaty.

Szczególny moment wystawienia faktury Minister Finansów przewidział również w odniesieniu do usług w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego, za które pobierane są opłaty trasowe. Zgodnie z §12 cytowanego rozporządzenia, faktury dokumentujące takie usługi wystawia się nie później niż 28-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano tę usługę.

Nieterminowe wystawienie faktury może polegać na jej wystawieniu przed ustawowym terminem albo po tym terminie. Po stronie wystawcy faktury konsekwencją nieterminowego wystawienia faktury może być kara grzywny, wymierzona na podstawie art.62 ustawy z dnia 10 września 1999 roku Kodeks karny skarbowy. Ponadto, wystawca faktury, w przypadku nieterminowego wystawienia faktury powinien pamiętać o tym, żeby ująć ją w ewidencji podatkowej za odpowiedni miesiąc, to znaczy za miesiąc, w którym powstał u niego obowiązek podatkowy.

Ryzyko po stronie nabywcy, w przypadku faktury wystawionej zbyt późno w zasadzie nie występuje. Odbiorca faktury obniża podatek należny o podatek naliczony w miesiącu, w którym otrzymał fakturę, a w przypadku faktur dokumentujących dostawy energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, świadczenie usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz świadczenie usług wymienionych w poz.140-153, 174 i 175 załącznika numer 3 do ustawy o VAT, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy, w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia podatku w wymienionych powyżej okresach rozliczeniowych, na mocy art.86 ust.11 ustawy o podatku od towarów i usług, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Większy problem po stronie nabywcy pojawia się w momencie, kiedy faktura zostaje wystawiona przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Zgodnie z art.86 ust.12 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku otrzymania faktury z tytułu nabycia towarów i usług przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje, z pewnymi wyjątkami dotyczącymi faktur dokumentujących nabycie niektórych usług, dla których przewidziany jest szczególny moment wystawienia faktury, z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi. W związku z tym, nabywca, który otrzymał przedwcześnie wystawioną fakturę VAT musi uważać, żeby nie obniżyć kwoty podatku należnego o podatek naliczony przed otrzymaniem towaru lub wykonaniem usługi. Na mocy art.12a pkt 2 ustawy o VAT obniżenie podatku w rozliczeniu za dany okres możliwe jest również w przypadku, gdy nabycie prawa do dysponowania towarem jak właściciel lub wykonanie usługi nastąpiło przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej, w której podatnik dokonał obniżenia podatku.

Przykład

Faktura dokumentująca dostawę towaru została wystawiona 4 lipca 2011 roku i dostarczona odbiorcy 8 lipca. Towar został dostarczony odbiorcy 10 sierpnia 2011 roku. Odbiorca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tej faktury w rozliczeniu za lipiec 2011 roku, bo dostawa towaru nastąpiła przed terminem złożenia deklaracji za ten miesiąc.

W orzeczeniu z dnia 18 lutego 2011 roku o sygnaturze I FSK 298/10 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał na jeszcze jeden moment, w którym możliwe jest odliczenie podatku wynikającego z faktury wystawionej przed dostawą towaru lub wykonaniem usługi – jest to moment, w którym zostanie uiszczona płatność, w tej części. W takiej sytuacji faktura może być bowiem potraktowana jako faktura zaliczkowa. Z orzeczenia sądu można wywnioskować, że w celu odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takiej faktury należy spełnić dwa warunki - zapłaty zaliczki i otrzymania faktury, a ich kolejność jest bez znaczenia. Dokładne streszczenie orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentujemy w zakładce VAT NALICZONY / ZAKUPY, porada: "Kiedy mamy do czynienia z fakturą zaliczkową".

1.2 Nieterminowe wystawienie faktury zaliczkowej

Zgodnie z §10 ust.1 cytowanego powyżej rozporządzenia Ministra Finansów w przypadku, gdy przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit.b ustawy o podatku od towarów i usług, dla nabywcy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego.

W przeszłości organa podatkowe kwestionowały prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zaliczkowych wystawionych przed dniem dokonania przedpłaty, interpretując zwrot „potwierdzających dokonanie przedpłaty” w taki sposób, że faktura wystawiona przed otrzymaniem przez sprzedawcę pieniędzy nie może dokumentować dokonania przedpłaty, a zatem taka faktura jest „pustą fakturą” stwierdzającą czynność, która nie została dokonana. Orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym przytaczany powyżej wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także wyroki: Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 czerwca 2010 roku o sygnaturze I FSK 1079/09 czy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 4 lutego 2008 roku o sygnaturze I SA/Rz 835/07, podważa jednak tę opinię, wskazując, że faktura zaliczkowa wystawiona przed otrzymaniem przedpłaty staje się dokumentem dającym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym sprzedawca otrzymał zaliczkę.

Przykład

Spółka X 29 lipca 2011 roku wystawiła na rzecz spółki Y fakturę zaliczkową na przedpłatę wynoszącą 100% wartości zamówienia, które ma zostać zrealizowane w listopadzie 2011 roku. Faktura została doręczona spółce Y w dniu wystawienia. Zaliczka została jednak wpłacona 5 sierpnia 2011 roku. Zgodnie z przytoczonym orzecznictwem sądów administracyjnych spółka Y ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek wynikający z przedmiotowej faktury w rozliczeniu za sierpień 2011 roku, bo w tym miesiącu została dokonana przedpłata. Warto zwrócić uwagę na pewną pułapkę dotyczącą faktur zaliczkowych – pomimo tego, że fakturę zaliczkową można wystawić do siedmiu dni po otrzymaniu przedpłaty, obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania przedpłaty powstaje, zgodnie z art.19 ust.11 ustawy o podatku od towarów i usług, z chwilą jej otrzymania. Ustawa nie wiąże zatem momentu powstania obowiązku podatkowego przy zaliczce z momentem wystawienia faktury, tak jak jest to w przypadku dostawy towarów czy świadczenia usług. Warto na to zwrócić uwagę w przypadku przedpłat otrzymywanych na przełomie miesiąca, bo, pomimo że faktura zostanie wystawiona w terminie zgodnym z przepisami, w przypadku wystawienia faktury w miesiącu następującym po miesiącu otrzymania zaliczki, dojdzie do zaniżenia podatku należnego w miesiącu wpływu pieniędzy.

Przykład

Spółka X wpłaciła zaliczkę 28 lipca 2011 roku. Pieniądze na rachunku bankowym spółki Y zostały zaksięgowane 29 lipca. Spółka Y wystawiła fakturę dokumentującą otrzymanie przedpłaty 1 sierpnia. Pomimo tego, że faktura została wystawiona w przewidzianym przepisami terminie, powinna zostać ujęta w ewidencji sprzedaży spółki Y za lipiec 2011 roku, bo obowiązek podatkowy powstał z chwilą otrzymania zaliczki, czyli 29 lipca.

2. Nieprawidłowe dane na fakturze

Elementy, jakie powinna zawierać faktura VAT zostały wymienione w art.106 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem podatnicy, o których mowa w art.15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Na podstawie delegacji ustawowej w cytowanym już w tym artykule tzw. rozporządzeniu fakturowym do ustawy o podatku od towarów i usług Minister Finansów zawarł bardziej szczegółową listę elementów, które powinna zawierać faktura.

Częstym błędem popełnianym w wystawianych fakturach są pomyłki w danych zawartych na fakturze, na przykład błędne dane dotyczące sprzedawcy lub nabywcy, oznaczenia towaru lub usługi, czy wartości towarów i usług. W przypadku pomyłek dotyczących zwłaszcza dostawcy lub nabywcy czy oznaczenia towaru lub usługi czy też na przykład daty sprzedaży, zgodnie z §15 ust.1 rozporządzenia fakturowego, nabywca towaru, który otrzymał fakturę może wystawić notę korygującą. Wystawca faktury powinien potwierdzić swoim podpisem fakt akceptacji takiej noty.

WAŻNE: Podmiotem uprawnionym do wystawienia noty korygującej jest jedynie nabywca towaru. Dostawca może korygować błędy w wystawianych fakturach za pomocą faktur korygujących.

W licznych interpretacjach organy podatkowe wyrażają negatywną opinię na temat korekty wszystkich danych nabywcy za pomocą noty korygującej. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku I FSK 818/07 z 24 lipca 2008 roku przedstawił wprawdzie bardziej liberalne stanowisko w tej sprawie, jednak nadal najbezpieczniejszą formą korekty w przypadku wystawienie faktury na niewłaściwi podmiot jest wystawienie faktury korygującej błędnie wystawioną fakturę do zera i wystawienie nowej faktury, z podaniem danych właściwego odbiorcy. Inną drogą korekty takiej faktury jest jej anulacja.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do tej ustawy nie przewidują wprawdzie instytucji anulacji faktury, jednakże organy podatkowe w swoich orzeczeniach dopuszczają taką możliwość, podkreślając zarazem, że anulowanie faktury powinno być traktowane w sposób wyjątkowy i wykorzystywane tylko w przypadku zaistnienia takiej konieczności.

Zdaniem organów podatkowych, warunkiem anulowania faktury jest to, żeby nie została ona wprowadzona do obiegu prawnego. Dzieje się tak w sytuacji, gdy wystawca faktury jest w posiadaniu zarówno oryginału jak i kopii faktury, bo faktura nie została wysłana do odbiorcy, albo odmówił on jej przyjęcia. Takie stanowisko został zaprezentowane między innymi w interpretacjach: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 maja 2009 roku nr ILPP2/443-352/09-2/ISN, czy Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 lutego 2011 roku nr IPPP3/443-1124/10-4/JF. Dokładne streszczenie interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie prezentujemy w zakładce VAT NALEŻNY / SPRZEDAŻ, porada: "Prawo do anulowania wystawionej faktury".

Pozostałe błędy na fakturze, a także błędy już wymienione, ale dostrzeżone przez dostawcę, może poprawić wystawca faktury poprzez wystawienie faktury korygującej. Zasady wystawiania faktur korygujących w przypadku stwierdzenia pomyłki w wystawionej fakturze VAT określa przepis §14 rozporządzenia fakturowego Ministra Finansów. W tym miejscu należy zauważyć, że błędna jest powszechna opinia, zgodnie z którą faktury korygujące mogą być wykorzystywane wyłącznie do poprawiania nieprawidłowych cen i wartości należności na fakturze. Przytoczony powyżej przepis §14 rozporządzenia Ministra Finansów mówi bowiem o tym, że fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Wobec tego faktura korygująca jest również odpowiednim sposobem na poprawienie na przykład błędnej daty sprzedaży, daty wystawienia faktury, nazwy towaru czy usługi, czy samego numeru faktury. Wystawca faktury korygującej powinien jednak pamiętać, że, w przypadku, gdy w wyniku wystawionej korekty ulega zmniejszeniu podstawa opodatkowania, poza pewnymi wyjątkami, jest zobowiązany do posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługi.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na fakt, że sądy administracyjne w swoich orzeczeniach kwestionują nadmierny formalizm w podejściu organów podatkowych do faktur VAT. Przykładem może być orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 23 maja 2011 roku o sygnaturze III SA/Wa 2482/10, w którym sąd administracyjny zwrócił uwagę na to, że nadmierny formalizm w tym zakresie może prowadzić do naruszenia zasady neutralności podatku i, w sytuacji gdy cel przepisów wskazujących jakie wymogi powinna spełniać faktura został osiągnięty, same braki formalne faktury nie powinny pozbawiać podatnika prawa do odliczenia podatku. Dokładne streszczenie orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentujemy w zakładce VAT NALICZONY / ZAKUPY, porada: "Odliczenie podatku z faktury VAT RR nie zawierającej danych nabywcy".

3. Błędna stawka podatku na fakturze

Obowiązkiem sprzedawcy towaru czy usługi jest prawidłowe określenie stawki podatku VAT w stosunku do dokonywanej przez niego czynności. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy sprzedawca błędnie określi tę stawkę. Jeżeli stawka ta zostanie przez niego zaniżona (na przykład zamiast ze stawką 23% wystawi fakturę ze stawką 8%), to w złożonej przez niego deklaracji nastąpi zaniżenie należnego podatku, które najprawdopodobniej zostanie zakwestionowane przez organ podatkowy w razie ewentualnej kontroli. Zdarza się również, że sprzedawca zawyża stawkę podatku w wystawianych przez siebie fakturach. W tej sytuacji nie dochodzi oczywiście do zaniżenia kwoty podatku należnego, ale należy zadać sobie pytanie czy otrzymujący fakturę nabywca może ponieść negatywne konsekwencje zawyżenia podatku przez wystawcę faktury.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, błędna stawką podatku od towarów i usług na fakturze, w sytuacji, gdy dana czynność podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona w VAT, nie odbiera ani nie ogranicza prawa nabywcy do odliczenia podatku. Zgodnie bowiem z art.86 ust.2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Skoro zatem sprzedawca wystawił fakturę z wykazaniem zawyżonej kwoty podatku, to dla odbiorcy, na podstawie powyższego przepisu, kwotę podatku naliczonego stanowi ta wykazana na fakturze wartość. Powyższe stanowisko zostało poparte interpretacjami organów podatkowych, na przykład interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 7 lipca 2011 roku numer IPTPP1/443-131/11-4/ALN. Dokładne streszczenie powyższej interpretacji prezentujemy w zakładce VAT NALICZONY / ZAKUPY, porada: "Odliczenie VAT w przypadku błędnej stawki podatku na fakturze".

W tym miejscu należy jednak zwrócić uwagę na treść przepisu art.88 ust.3a pkt 2 oraz pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którymi nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

• transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku,

• wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności (dotyczy to na przykład podatku wykazanego na fakturach VAT marża).

Ważne: Błędna stawka VAT na fakturze nie pozbawia nabywcy prawa do obniżenia podatku należnego w sytuacji, gdy dana transakcja podlega opodatkowaniu i nie korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług oraz, gdy dla danej czynności zgodnie z przepisami wykazuje się VAT na fakturze.

Jedynym sposobem korekty błędnej stawki VAT na fakturze jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

4. Wystawienie więcej niż jednej faktury dokumentującej tę samą sprzedaż

Zgodnie z art.108 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest zobowiązana do jego zapłaty. Dwukrotne wystawienie faktury dokumentującej tę samą czynność generuje zatem u sprzedawcy obowiązek dwukrotnego zadeklarowania VAT w stosunku do danej sprzedaży.

Dla nabywcy towaru dwukrotne wystawienie faktury dokumentującej tę samą sprzedaż również jest sporym problemem, ponieważ zgodnie z art.88 ust.3a pkt 3 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 maja 2007 roku o sygnaturze I FSK 1355/06 wskazał, że §54 ust.4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, będącym odpowiednikiem dzisiejszego art.88 ust.3a pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien być interpretowany w ten sposób, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku faktury w przypadku gdy wystawiono, tzn. wprowadzono do obrotu prawnego więcej niż jeden egzemplarz faktury oznaczony jako „Oryginał”, dokumentujący tę samą sprzedaż. Zdaniem sądu administracyjnego, taki fakt nie ma miejsca w przypadku, gdy nabywca dysponuje oryginałem tylko jednej z faktur. Również w aktualnie wydawanych interpretacjach podatkowych organa podatkowe nie prezentują bardzo rygorystycznego podejścia do odliczenia podatku w przypadku, gdy zostanie on odliczony tylko z jednej faktury, nawet jeżeli, na przykład z przyczyn technicznych, zostały wystawione dwie faktury dokumentujące tę samą czynność, jeżeli nie doszło w tym zakresie do nadużyć. Przykładem takiego orzeczenia jest interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lutego 2011 roku o numerze IPPP3/443-1189/10-4/JF.

Najbardziej prawidłowym i najbezpieczniejszym sposobem uniknięcia ewentualnych nieprzyjemności związanych z dwukrotnym wystawieniem faktury wydaje się być jednak wycofanie jednej z faktur, poprzez jej korektę do zera lub anulację, w sposób opisany w punkcie 2 niniejszego artykułu.

Ewa Konarska