0
1078
Wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, dokonany przez podmiot trzeci, nie będący kontrahentem podatnika, nie spełnia definicji eksportu towarów i nie daje prawa do zastosowania stawki VAT 0%. Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o sygnaturze I FSK 1306/10 z 3 października 2011 roku.
Podatniczka dokonywała sprzedaży tkanin, których ostatecznym odbiorcą były firmy amerykańskie. Dla udokumentowania tych dostaw firma sporządziła deklaracje eksportowe SAD, załączając do nich wystawione faktury. Jako kraj przeznaczenia wskazała Rosję lub Białoruś. Wywóz towarów został zgłoszony w polskim urzędzie celnym, a następnie nastąpiło przemieszczenie towarów z terytorium Polski do składów celnych na terytorium Litwy. Na terytorium Litwy (a więc Wspólnoty) podatniczka przenosiła prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na nabywcę, skąd nabywca dokonywał kolejnej dostawy na rzecz innego podmiotu gospodarczego. Towary znajdujące się w składach celnych stały się przedmiotem dalszych transakcji sprzedaży według następujących schematów: B. (USA) - O. (Czechy) –U.(Białoruś) oraz F.(USA) –G. (Panama) – O.(Rosja).
Dane wynikające z faktur eksportowych wystawionych przez podatniczkę na rzecz amerykańskich odbiorców nie znajdowały odzwierciedlenia w fakturach handlowych zgłoszonych w procedurze TIR. Co prawda, rodzaj tkanin wywożonych ze składu celnego był tego samego rodzaju, co zgłoszony do wywozu, ale towary te posiadały już niższą wartość, tj. odsprzedawane były po znacznie niższych cenach od wykazanych na fakturach wystawionych przez podatniczkę. W przeważającej większości przypadków zachodziły tez różnice w ilości wywożonych towarów w stosunku do ilości wykazanej w fakturach sprzedaży.
Organ podatkowy zakwestionował kwalifikację opisanej transakcji jako eksportu towarów i stwierdził, że potwierdzone przez litewskie władze celne karty 3 SAD nie dokumentują wywozu towarów poza granice Wspólnoty w warunkach zrealizowanych dostaw pomiędzy podatniczką a podmiotami amerykańskimi, lecz dotyczą dostaw dokonanych na Litwie, w których podatniczka nie była stroną. Wywóz towarów w procedurze TIR następował z terytorium Litwy w wykonaniu kolejnej dostawy realizowanej na Litwie i dokonany został przez inny trzeci podmiot, nie będący kontrahentem podatniczki. W związku z tym opisane dostawy powinny zostać opodatkowane podstawową stawką VAT (w przedmiotowej sprawie 22%).
Decyzja wydana przez organ podatkowy została następnie utrzymana w mocy przez organ drugiej instancji oraz przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, który w wyroku o sygnaturze I SA/Bk 184/10 z 14 lipca 2010 roku oddalił skargę złożoną przez podatniczkę.
W uzasadnieniu wyroku sąd administracyjny wskazał na fakt, że przepis art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi jednoznacznie, iż eksportem jest wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, nadto ma być dokonany w przypadku eksportu bezpośredniego przez dostawcę lub na jego rzecz, lub w sytuacji eksportu pośredniego przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz. W omawianej sprawie warunki te nie zostały spełnione, gdyż wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty został dokonany przez podmiot trzeci, nie będący kontrahentem podatniczki. Jeżeli zatem dostawa nie spełnia definicji eksportu, podatniczka nie miała prawa do zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do tej transakcji.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 października 2010 roku o sygnaturze I FSK 1306/10 oddalił skargę podatniczki na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, podtrzymując tym samym opisane powyżej stanowisko. Orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego jest prawomocne.
