0
1017
Spółka z o.o. złożyła drogą elektroniczną do US VAT-R w dniu 10 listopada 2017 roku, jednak dopiero od 11 grudnia 2017 spółka jest podatnikiem VAT. Wspólnikiem tej spółki jest obywatel amerykański mieszkający na stałe w Nowym Jorku, który ma tam własną firmę. W dniu 6 listopada 2017 roku spółka przelała na konto jego firmy w USA kwotę 10.000 USD z przeznaczeniem na zakup towarów (kosmetyków) i pokrycie kosztów transportu. Firma wspólnika z USA wystawiła dwie faktury z dopiskiem „zapłacona w całości” i przesłała do spółki drogą elektroniczną: jedna z dnia 20 listopada 2017 roku dotyczy towarów handlowych (kosmetyków) wraz ze specyfikacją - druga z dnia 22 listopada 2017 roku dotyczy kosztów wysyłki. Prezes Zarządu Spółki upoważnił Agencję Celną w Warszawie do dokonania wszelkich czynności związanych z odprawą celną (sporządzenie odpowiednich dokumentów - SAD) i załatwienie transportu do przewiezienia tych towarów do miejsca prowadzenia działalności spółki. Agencja Celna wystawi fakturę VAT za dokonane czynności oraz fakturę za usługi transportowe dokonane przez określonego przewoźnika. Towar został odprawiony 1 grudnia 2017 roku (PZC z dnia 1.12.2017). Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w VAT z tytułu importu towarów? Czy koszty transportu (wysyłki) w momencie importu zwiększają podstawę opodatkowania importu? Jeżeli tak, to czy też koszty transportu do Warszawy powinienem traktować jako import usług i rozliczyć stawką 0% (art. 83 ust. 1 pkt 20 ustawy o VAT)? W jakiej deklaracji VAT wykazać import towarów i usług przez spółkę, która nie jest podatnikiem VAT?
ODPOWIEDŹ
Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego. Podstawę opodatkowania należy zwiększyć o koszty transportu ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia, czyli do siedziby spółki.
Czytelnik w momencie dokonania importu towarów nie był czynnym podatnikiem VAT, zatem nie wykazuje w deklaracji VAT-7 za grudzień 2017 roku importu towarów, natomiast może rozliczyć podatek naliczony, wynikający z dokumentu celnego przy spełnieniu wymaganych warunków.
UZASADNIENIE
Z importem towarów mamy do czynienia wówczas, gdy następuje przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium UE (art.2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług).
W myśl art.33 ust. 1 i ust.4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art.17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b. Podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych, do wpłacenia kwoty obliczonego podatku, z zastrzeżeniem art. 33a-33c.
Zgodnie z ogólną zasadą obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego (art.19a ust.9 ustawy o VAT), a podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy w przypadku towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (art.30b ust.1 ustawy o VAT). Podstawa opodatkowania, obejmuje także koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu (art.30b ust.4 ustawy o VAT). Przez pierwsze miejsce przeznaczenia zgodnie z art.30b ust.5 ustawy rozumie się miejsce wymienione w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na podstawie którego towary są importowane. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku na terytorium kraju. Zatem Czytelnik powinien zwiększyć podstawę opodatkowania o koszty transportu ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia, czyli do siedziby spółki.
Zgodnie z art. 77 unijnego kodeksu celnego dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:
a) dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu,
b) odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozwych.
Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. Tak więc obowiązek podatkowy z tytułu importu w opisanym przypadku powstał 1 grudnia 2017 roku.
Uwaga: Czytelnik przed dokonaniem importu uiścił zapłatę za towar (zaliczkę pokrywającą w całości kwotę zapłaty). Z przepisów ustawy o VAT wynika, iż wpłacone zaliczki po stronie sprzedawcy wiążą się z wykazaniem podatku należnego, a po stronie nabywcy z prawem do odliczenia VAT. Inaczej jest jednak w przypadku zaliczek na poczet importu towarów, gdzie obowiązek podatkowy powstaje, co do zasady, z chwilą powstania długu celnego, a więc z chwilą faktycznego sprowadzenia towaru spoza UE na terytorium Polski. Nie jest istotne, czy za ten towar podatnik wcześniej zapłacił całą należność, czy też dokonał jedynie wpłaty zaliczki na poczet planowanego jego importu.
Zatem wpłata przez Czytelnika zaliczki na poczet importu towaru nie będzie wiązała się z uregulowaniem podatku VAT. Dopiero w momencie, gdy nastąpiło faktyczne sprowadzenie towarów na obszar celny Wspólnoty, dopuszczenie ich do obrotu i powstanie długu celnego, Czytelnik zobowiązany jest do zapłaty podatku VAT z tego tytułu.
Zgodnie z ogólną zasadą określoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego przede wszystkim związane jest z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi. Kwotę podatku naliczonego w przypadku importu towarów stanowi kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego (art. 86 ust. 2 pkt 2 lit.a ustawy). Podatnik może dokonać odliczenia tego podatku w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał dokument celny lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy).
Gdy podatnik działa za pośrednictwem agencji celnej należy ustalić kiedy nastąpiło otrzymanie dokumentu celnego w rozumieniu art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy.
Warto podkreślić, że agencja celna może działać jako przedstawiciel bezpośredni, jeśli działa w imieniu i na rzecz innej osoby, lub jako przedstawiciel pośredni, jeśli agencja działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.
W przypadku, gdy agencja działa w charakterze przedstawiciela pośredniego, wówczas zdaniem Redakcji należy przyjąć, że momentem otrzymania dokumentu celnego, który określa termin dokonania odliczenia podatku naliczonego, jest data przekazania tego dokumentu Czytelnikowi. Jeśli jednak agencja celna działa jako przedstawiciel bezpośredni, za datę otrzymania dokumentu celnego należy przyjąć moment otrzymania tego dokumentu przez agencję celną. Czytelnik powinien więc określić datę otrzymania dokumentu celnego od agencji celnej w zależności od tego czy działa ona jako jego przedstawiciel bezpośredni czy pośredni.
Odliczenie VAT od zakupów sprzed rejestracji jako czynny podatnik VAT jest możliwe, o ile spełnione są następujące warunki:
zakupy wykorzystywane są do działalności opodatkowanej,
podatnik na moment dokonywania tego odliczenia jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT,
nie został przekroczony termin na odliczenie VAT.
Tak więc Czytelnik będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu importu towarów już w deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2017 roku.
EWIDENCJA W DEKLARACJACH: W deklaracji VAT-7(17) import po stronie podatku naliczonego należy wykazać w poz. 45 wartość netto i w poz. 46 podatek naliczony.
Halina Lisowska
Podstawa prawna: art. 2 pkt 7, art.19a ust.9, art.30b ust.1, ust. 4 i ust. 5, art.33 ust. 1 i ust.4 art.86 ust. 1, ust.2 pkt 2 lit.a, ust.10b i ust.11 ustawy o podatku od towarów i usług; art. 77 Unijnego Kodeksu Celnego.
