0
889
Gdy towar jest wysłany do nabywcy za pośrednictwem przewoźnika, dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą jego wydania przewoźnikowi, z tym bowiem momentem przenosi się prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.
Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lutego 2015 roku nr IBPP1/443-1132/14/AW
Sytuacja Podatnika
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności jest głównie produkcja wyrobów z tworzyw sztucznych. Sprzedawane przez Wnioskodawcę produkty, wyroby i towary bardzo często wysyłane są za pośrednictwem firmy kurierskiej lub spedycyjnej. W zamieszczonym na stronie internetowej regulaminie sprzedaży został określony przez Wnioskodawcę moment dokonania dostawy towarów: „dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą wydania towaru podmiotowi, który jest zobowiązany do jego dostarczenia”.
Czy zgodnie z nowym art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, Spółka prawidłowo określa ustala moment powstania obowiązku podatkowego z datą wydania towaru przewoźnikowi (kurier, spedytor)?
Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej
Zajmując stanowisko w przedmiotowej sprawie Organ podatkowy odniósł się do ustalenia w którym momencie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 544 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, poczytuje się w razie wątpliwości, że wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju.
W tym miejscu można odnieść się do momentu powstania obowiązku podatkowego, o który pyta Wnioskodawca. Przenosząc uregulowania wynikające z Kodeksu cywilnego na grunt przepisów o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że generalnie moment dokonania dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy odpowiada momentowi „wydania towarów”. Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.
W sytuacji zatem gdy towar jest wysyłany przez dostawcę do nabywcy za pośrednictwem przewoźnika (spedytora, kuriera) dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą wydania towaru podmiotowi, który jest zobowiązany do jego dostarczenia, z tym bowiem momentem dostawca przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. Jednocześnie w tym momencie Wnioskodawca dostarczając towar przez spedytora (kuriera) jest zobowiązany rozpoznać obowiązek.
Podstawa prawna: art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
