Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów

ODPOWIEDŹ

W opisanej sytuacji Podatnik powinien wykazać VAT należny i naliczony w deklaracji VAT-7 złożonej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w imporcie towarów, czyli za miesiąc lipiec 2017 roku.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art.33a ust.1 i ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług, w  przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju uproszczeniem, o którym mowa w art.166 oraz art. 182 unijnego kodeksu celnego, którego realizacja jest uzależniona od wcześniejszego wydania pozwolenia i w którym okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy, podatnik może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Aby skorzystać z tej procedury należy przedstawić naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, przed którym podatnik dokonuje formalności związanych z  importem towarów, wydanych nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:

• a) zaświadczeń o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z  każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w  poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość,

• b) potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego.

Zgodnie z ogólną zasadą obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego (art.19a ust.9 ustawy o VAT), a podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy w przypadku towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (art.30b ust.1 ustawy o VAT). Podstawa opodatkowania, obejmuje także koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu (art.30b ust.4 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 77 unijnego kodeksu celnego dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:

• a) dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu,

• b) odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego.

Podatnicy stosujący uproszczone procedury celne do sprowadzanych towarów, mają możliwość rozliczania podatku należnego poprzez deklarację podatkową, podobnie jak przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów. W przypadku procedury uproszczonej podatnik w  deklaracji VAT wykazuje zarówno VAT należny, jak i  naliczony (co wynika z art.86 ust.10 ustawy o VAT).

EWIDENCJA W DEKLARACJACH: W deklaracji VAT-7(17) „Import towarów podlegający rozliczeniu zgodnie z art. 33a ustawy” należy wykazać po stronie podatku należnego w poz. 25 podstawa opodatkowania i w poz. 26 podatek należny, natomiast po stronie podatku naliczonego „Nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych” w poz. 43 wartość netto, w poz. 44 podatek naliczony, lub „Nabycie towarów i usług pozostałych” w poz. 45 wartość netto i w poz. 46 podatek naliczony.

Halina Lisowska

Podstawa prawna: art.19a ust.9, art.30b ust.1, art.33a ust.1 i ust.2, art.86 ust.10 ustawy o VAT, art. 77 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013r. ustanawiające unijny kodeks celny.