Odliczenie podatku z tytułu refaktury kart paliwowych

Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lipca 2017 roku nr 0114-KDIP4.4012.97.2017.2.BS

Sytuacja Podatnika

Wnioskodawca zamierza nabywać samochody osobowe oraz zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na wynajmie samochodów osobowych. Wnioskodawca nie wyklucza również zawarcia umów leasingu finansowego samochodów osobowych, które następnie zostaną wyłącznie wykorzystane do wynajmu na rzecz osób trzecich.

Wnioskodawca z niektórymi Klientami wprowadzi dodatkowe klauzule do umów najmu, na podstawie których umożliwi Klientom korzystanie z możliwości dokonywania bezgotówkowych zakupów (m.in. paliw, płynów samochodowych, artykułów eksploatacyjnych) na stacjach paliw oraz w punktach obsługi klienta przy wykorzystaniu tzw. Kart paliwowych.

W tym celu Wnioskodawca zawrze umowy z dostawcami z koncernami paliwowymi. Na podstawie przedmiotowej umowy Wnioskodawca uzyska wyemitowane przez koncerny karty paliwowe, które przekaże następnie swoim Klientom. Wnioskodawca wyda do każdego samochodu objętego zakresem umowy najmu, karty paliwowe wraz ze szczegółowymi warunkami i wskazówkami dotyczącymi ich użytkowania.

Zakupy realizowane przez Klientów z wykorzystaniem Kart paliwowych dokonywane będą bezgotówkowo. Faktury dokumentujące przedmiotowe transakcje wystawiane są w pierwszej kolejności przez koncerny paliwowe na rzecz Wnioskodawcy. Następnie, na koniec uzgodnionego okresu rozliczeniowego Wnioskodawca wystawi na rzecz poszczególnego Klienta faktury dokumentujące transakcje dokonane w danym okresie przy użyciu kart paliwowych wydanych danemu Klientowi. Jednocześnie, Wnioskodawca będzie mógł obciążać Klienta kosztami usługi wyemitowania i obsługi Kart paliwowych. Wnioskodawca nie będzie miał wpływu na kształtowanie cen towarów nabywanych przez Klientów przy użyciu kart paliwowych.

Wnioskodawca nie będzie obciążony obowiązkami reklamacyjnymi w stosunku do towarów nabywanych przez Klientów oraz Wnioskodawca nie będzie ponosił odpowiedzialności za wady nabywanych towarów przez Klientów. W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo od odliczenia 100% podatku naliczonego w związku z zakupami (w tym paliwa) dokonanymi przy użyciu Kart paliwowych, które następnie są refakturowane na Klienta.

Stanowisko Dyrektora

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a kolejno w stanie „nieprzetworzonym” odsprzedaje go swojemu kontrahentowi.

W odniesieniu do możliwości zakwalifikowania transakcji z udziałem kart paliwowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w ww. art. 7 ust. 8 ustawy należy podkreślić, że warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. W przypadku zatem, gdy pośrednik ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Stąd zawarte z dostawcami (koncernami paliwowymi) umowy nie regulują wszystkich istotnych warunków handlowych pozwalających na uznanie, że pomiędzy dostawcami i Wnioskodawcą dochodzi do dostawy towarów. Na podstawie zawartej umowy, poza zapewnieniem Klientom możliwości korzystania z Kart paliwowych, uprawnienia Wnioskodawcy ograniczają się do określenia szczegółowych warunków i wskazówek dotyczących ich użytkowania.

Skoro Wnioskodawca będący pośrednikiem nie ma prawa do kształtowania ceny towarów nabywanych przez Klientów na stacjach paliw (w punktach obsługi klienta) z użyciem kart i nie ponosi obowiązków reklamacyjnych w stosunku do tych towarów to należy uznać, że Wnioskodawca nie posiada prawa do faktycznego rozporządzania towarami jak właściciel.

W konsekwencji Wnioskodawca nie dokonuje tym samym nabycia towarów od dostawców i następnie dostawy towarów na rzecz Klientów. Oznacza to, że czynności dokonywane pomiędzy dostawcami a Wnioskodawcą jak i Wnioskodawcą a Klientami dokonującymi zakupów na stacjach paliw (w punktach obsługi), nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatnej dostawy towarów w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 8 ustawy.

Z uwagi na to, że czynności dokonywane pomiędzy dostawcą i Wnioskodawcą, nie będą stanowiły czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, wystawiane przez dostawcę faktury dokumentujące te czynności nie będą uprawniały Wnioskodawcy do odliczenia wykazanego podatku naliczonego. Oznacza to, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów towarów (w tym paliwa) dokonywanych przy użyciu Kart paliwowych.

Podstawa prawna: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 8, art. 86, art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.