Miasto ma prawo do odliczenia podatku z faktur dokumentujących bieżącą eksploatację Stadionu, o ile istnieje związek tych wydatków z działalnością opodatkowana.
Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2017 roku nr 3063-ILPP3.4512.203.2016.1.NK
Sytuacja Podatnika
Miasto – będące zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – w latach 2006-2009 dokonało inwestycji polegającej na modernizacji stadionu miejskiego. Do 2013 roku Miasto udostępniało nieodpłatnie Stadion spółce komunalnej. Natomiast od roku 2013 Stadion został w całości udostępniony spółce komunalnej na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy.
Niezależnie od faktu, czy Stadion jest dzierżawiony, czy nie, Miasto ponosi szereg wydatków bieżących związanych z utrzymaniem i jego zabezpieczeniem, przykładowo: zakup energii elektrycznej, dostawa wody, usługi ochrony mienia, drobne remonty.
Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Miasto ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od ponoszonych nakładów związanych z bieżącym utrzymaniem całego Stadionu.
Stanowisko Dyrektora
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Natomiast, w świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zatem z uwagi na związek poniesionych wydatków bieżących związanych z utrzymaniem i zabezpieczeniem Stadionu, tj. zakup energii elektrycznej, dostawa wody, usługi ochrony mienia, drobne remonty, z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi, Miasto ma/będzie miało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie.
Podstawa prawna: art. 15 ust. 6 oraz art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.