Podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw do napędu demonstracyjnych samochodów osobowych.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w indywidualnej interpretacji numer ITPP2/443-705/11/AW z 26 lipca 2011 roku.
Sytuacja podatnika
Spółka, której głównym przedmiotem działalności jest odsprzedaż samochodów, zarejestrowała część pojazdów w wydziale komunikacji i okresowo używa ich jako samochody testowe do jazd próbnych. Samochody te w księgach rachunkowych stanowią towary handlowe i są sprzedawane przez upływem jednego roku. Spółka zwróciła się do organu podatkowego z zapytaniem: Czy można odliczyć podatek od towarów i usług z tytułu zakupionego paliwa do ww. samochodów osobowych, niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych?
Uzasadnienie Dyrektora Izby Skarbowej
Z przepisów art. 4 w powiązaniu z art. 3 ust. 1 i ust.2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym wynika, że - co do zasady - w przypadku nabycia przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczajacej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku. Ograniczenie to nie ma zastosowania m.in. w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) cytowanej ustawy, t.j. gdy nabywane samochody osobowe i inne pojazdy samochodowe o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony są odprzedawane w związku z prowadzoną w tym zakresie działalnością podatnika.
Użyte w tym przepisie sformułowanie „przedmiotem działalności podatnika” w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu „jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów)” nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, ustawodawca wiąże go jednocześnie z odprzedażą konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich odprzedaż jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie. Zatem sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów oraz do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych stosowanych do ich napędu. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży.
Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ww. ustawy nie może mieć więc zastosowania do sytuacji, gdy nabywane samochody osobowe i inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony są wykorzystywane przede wszystkim do celów innych niż odprzedaż.
Podstawa prawna: art. 3 ust. 1 i ust.2 i art.4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.
Komentarz redakcji
Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej wydaje się bardzo restrykcyjne i nie musi znaleźć oparcia w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładem odmiennej interpretacji jest chociażby wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego o sygnaturze I FSK 1875/09 z 29 października 2010 roku. W wyroku tym NSA orzekł, że będący przed 1 stycznia 2011 roku odpowiednikiem art.3 ust.2 pkt 7 lit.a ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym przepis art. 86 ust. 4 pkt 7a lit. a ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie do samochodów testowych czy wykorzystywanych jako pojazdy zastępcze.