0
987
Przedsiębiorca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych demonstracyjnych niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 26 września 2012 roku nr IBPP2/443-625/12/RSz.
Sytuacja podatnika
Przedsiębiorca, zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, prowadzi działalność, której przedmiotem jest głównie zakup samochodów w celu ich dalszej odsprzedaży. Przedsiębiorca w ramach tej działalności jest związany umowami dealerskimi na dystrybucję nowych samochodów różnych marek. Każda z zawartych umów dealerskich zobowiązuje do spełniania określonych kryteriów selekcji. Dla sprzedaży nowych pojazdów jednym z kryteriów jest posiadanie odpowiedniej do wielkości kontraktu minimalnej liczby zarejestrowanych i ubezpieczonych samochodów do jazd próbnych dla klientów, zwanych zwyczajowo samochodami demonstracyjnymi. Samochody te po ich zarejestrowaniu i ubezpieczeniu przez Przedsiębiorcę są udostępniane potencjalnym klientom jako samochody testowe do jazd próbnych. W księgach rachunkowych podatnika samochody demonstracyjne stanowią towary handlowe, które są sprzedawane przed upływem jednego roku.
W związku z powyższym Przedsiębiorca zwrócił się do organu podatkowego z zapytaniem, czy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów demonstracyjnych, tj. do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, niewprowadzonych do środków trwałych.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Przewidziany w art. 4 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, zwanej dalej ustawą nowelizującą, zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów, nie dotyczy pojazdów samochodowych wymienionych enumeratywnie w pkt 1-6 ust. 2 art. 3 tej ustawy, a ponadto dotyczy sytuacji wskazanych w pkt 7 tegoż ustępu tzn. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
Jednocześnie organ podatkowy podkreślił, że użyte w przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, sformułowanie „przedmiotem działalności podatnika” w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu „jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów)” nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich odprzedaż jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.
Zatem sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu nabytych samochodów i pojazdów samochodowych. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego pojazdu samochodowego do odprzedaży. Ustawodawca wiąże konkretne pojazdy samochodowe - w przypadku, których przysługuje odliczenie podatku naliczonego - z ich odprzedażą przez podmiot. W konsekwencji nie ma znaczenia, że podatnik prowadzi działalność w przedmiocie handlu samochodami. Istotne jest to, iż przepis stanowi o nabywanym przez podatnika pojeździe samochodowym czy samochodzie osobowym. Zatem ustawodawca koncentruje się na przedmiocie, a nie podmiocie. Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, nie może mieć więc zastosowania do sytuacji, gdy nabywane samochody i pojazdy samochodowe są wykorzystywane do celów innych niż odprzedaż. Jeżeli konkretne samochody i pojazdy samochodowe zostały nabyte do wykorzystania ich na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej np. w charakterze samochodów demonstracyjnych, to z tytułu ich nabycia podatnikowi nie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku. Pojazdy te bowiem w pierwszej kolejności wykorzystywane będą do różnych celów związanych z działalnością opodatkowaną, tj. do wspierania sprzedaży przez np. oddawanie tych pojazdów potencjalnym klientom do jazd demonstracyjnych. Zatem pierwotnym przeznaczeniem tych pojazdów jest używanie ich na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast ich odprzedaż jest kwestią drugorzędną i nie ma wpływu na zmianę wysokości odliczenia podatku przy ich nabyciu, niezależnie od tego kiedy będą sprzedawane. Pojazd samochodowy – choćby zakupiony z zamiarem dalszej odsprzedaży – w momencie przeznaczenia go do użytkowania przez podatnika, przestaje być traktowany jako towar handlowy, a staje się składnikiem majątku podatnika. W takiej sytuacji wyłączenie, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, nie ma zastosowania.
Dokonując analizy powyższych przepisów organ podatkowy uznał, iż stosownie do art. 4 ww. ustawy nowelizującej, Przedsiębiorcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa wykorzystywanego do napędu używanych jako demonstracyjne samochody osobowe oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, które nie spełniają wymagań wskazanych w art. 3 ust. 2 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.
Podstawa prawna: art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.
