0
1604
Wykonanie drukowanych prospektów, plakatów, kalendarzy, etykiet czy też ulotek z materiału wykonawcy i późniejsze przekazanie drukowanych materiałów stanowi dostawę towarów.
Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia9 czerwca 2017 roku nr 0111-KDIB3-3.4012.8.2017.2.LG
Sytuacja Podatnika
Wnioskodawca planuje rozpocząć działalność gospodarczą, której przedmiotem będzie wykonywanie usług poligraficznych (drukowanie prospektów, plakatów, kalendarzy, etykiet, ulotek) itp. na zamówienie konkretnych klientów. Surowce do wykonania usługi drukarskiej (tj. farby, papier) będzie dostarczać Wnioskodawca. W skład usługi poligraficznej będzie wchodzić również cięcie papieru na określony wymiar, pakowanie oraz niekiedy skład – w przypadku drukowania. W cenie świadczenie będzie również koszt robocizny pracowników oraz praca maszyn drukarskich i introligatorskich. Niektórzy klienci będą przedstawiali sami koncepcję drukowania co do koloru, układu graficznego, treści, wielkości, formatu. Zaś niektórzy będą tę kwestię pozostawiać gustom grafika komputerowego, którego Wnioskodawca planuje zatrudnić. Powyższe czynności Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz zleceniodawców krajowych jak również z terytorium Unii oraz krajów trzecich.
Przedmiotem wniosku jest określenie co będzie efektem finalnym ww. czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę, tj. czy będzie to dostawa towarów czy też świadczenie usług poligraficznych.
Sytuacja Podatnika
Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Należy wskazać, że o kwalifikacji danej czynności jako dostawy towarów, bądź świadczenia usług, rozstrzyga każdorazowo zindywidualizowany stan sprawy. O przedmiocie świadczenia przesądza zakres oraz specyfika wykonywanych czynności, użytych materiałów, obowiązujące klasyfikacje statystyczne oraz treść umów zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta. Jedynie analiza czynników takich jak m.in. przedmiot świadczenia, udział materiałów własnych oraz udział materiałów powierzonych przez kontrahenta w ogólnym zużyciu materiałów, obowiązki stron, sposób wzajemnego rozliczenia, pozwala określić, czy wykonywane czynności powinny być traktowane jako usługa, czy też jako dostawa towarów.
Zasady kwalifikacji danej czynności jako dostawy towaru doprecyzował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 2 maja 1996 r. – sprawa C-231/94 Faaborg – Gelting Linien, w którym uznał, że wytworzenie towaru z materiału własnego zleceniobiorcy i przekazanie zleceniodawcy należy traktować jako dostawę towarów. Nie mają przy tym znaczenia okoliczności, czy podatnik efekt swoich czynności osiągnął w wyniku realizacji własnej woli, czy też działał on na zlecenie zleceniodawcy. Definicje zawarte w ustawie o VAT należy interpretować autonomicznie, nie należy dostawy towarów na gruncie ustawy o VAT utożsamiać z cywilnoprawną umową dostawy.
Z analizy powyższego wynika, że w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć czy dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą. W tym przypadku niewątpliwie Wnioskodawca wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, surowców i komponentów (papier, klej, farba, itp.), które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową towaru zamówionego przez konkretnego klienta.
Tym samym w sprawie w której Wnioskodawca dostarcza swoje surowce (materiały) wykorzystywane do wykonania określonego towaru będącego przedmiotem zbycia na rzecz kontrahenta, który te towary wykorzystuje w dalszej swojej działalności dojdzie do dostawy towarów.
Podstawa prawna: art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
