0
1047
Pobierając opłaty za usługi holowania oraz parkowania pojazdów Starostwo nie występuje w charakterze podatnika.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 listopada 2012 roku nr ITPP2/443-1063/12/EK.
Sytuacja podatnika
Rada Powiatu w drodze uchwały określiła wysokość opłat za przechowywanie i usuwanie pojazdów z drogi. Opłaty ustalone w ww. uchwale zawierają podatek od towarów i usług (kwota brutto). Powiat nie posiada własnego sprzętu do usuwania pojazdów, w związku z czym zawarł umowę z podmiotem gospodarczym, zlecając mu wykonywanie tych usług. Opłaty za holowanie i przechowywanie pojazdów są pobierane przez Starostwo.
W związku z powyższym Rada Powiatu zwróciła się do organu podatkowego z zapytaniem, czy opłata pobierana przez Starostwo za holowanie i przechowywanie pojazdów usuniętych z drogi, ustalona przez Radę Powiatu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
W myśl obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jednocześnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Natomiast w odniesieniu do pobierania opłat za czynności przechowywania pojazdów usuniętych z drogi wskazać należy, iż stosownie do przepisu art. 130a ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym pojazd jest usuwany z drogi na koszt właściciela w przypadku:
pozostawienia pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia ruch lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu;
nieokazania przez kierującego dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub dowodu opłacenia składki za to ubezpieczenie, jeżeli pojazd ten jest zarejestrowany w kraju, o którym mowa w art. 129 ust. 2 pkt 8 lit. c;
przekroczenia wymiarów, dopuszczalnej masy całkowitej lub nacisku osi określonych w przepisach ruchu drogowego, chyba że istnieje możliwość skierowania pojazdu na pobliską drogę, na której dopuszczalny jest ruch takiego pojazdu;
pozostawienia pojazdu nieoznakowanego kartą parkingową, w miejscu przeznaczonym dla pojazdu osoby niepełnosprawnej o obniżonej sprawności ruchowej oraz osób wymienionych w art. 8 ust. 2;
pozostawienia pojazdu w miejscu obowiązywania znaku wskazującego, że zaparkowany pojazd zostanie usunięty na koszt właściciela.
W oparciu o ust. 2 powyższego artykułu, pojazd może być usunięty z drogi na koszt właściciela, jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia go w inny sposób, w przypadku gdy:
kierowała nim osoba:
znajdująca się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu,
nieposiadająca przy sobie dokumentów uprawniających do kierowania lub używania pojazdu;
jego stan techniczny zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego, powoduje uszkodzenie drogi albo narusza wymagania ochrony środowiska.
Zgodnie z ust. 5c tego artykułu, pojazd usunięty z drogi, w przypadkach określonych w ust. 1-2, umieszcza się na wyznaczonym przez starostę parkingu strzeżonym do czasu uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie.
W myśl ust. 5f powyższego artykułu, usuwanie pojazdów oraz prowadzenie parkingu strzeżonego dla pojazdów usuniętych w przypadkach, o których mowa w ust. 1-2, należy do zadań własnych powiatu. Starosta realizuje te zadania przy pomocy powiatowych jednostek organizacyjnych lub powierza ich wykonywanie zgodnie z przepisami o zamówieniach publicznych.
Stosownie do brzmienia ust. 6 tego artykułu, Rada Powiatu, biorąc pod uwagę konieczność sprawnej realizacji zadań, o których mowa w ust. 1-2, oraz koszty usuwania i przechowywania pojazdów na obszarze danego powiatu, ustala corocznie, w drodze uchwały, wysokość opłat, o których mowa w ust. 5c, oraz wysokość kosztów, o których mowa w ust. 2a. Wysokość kosztów, o których mowa w ust. 2a, nie może być wyższa niż maksymalna kwota opłat za usunięcie pojazdu, o których mowa w ust. 6a.
W oparciu o regulację ust. 6e tego artykułu, opłaty, o których mowa w ust. 6, stanowią dochód własny powiatu.
Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów organ podatkowy stwierdził, że pobierane przez Starostwo opłaty za usuwanie i przechowywanie pojazdów usuniętych z drogi mają charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny, bowiem tryb ich pobierania został ściśle określony w przepisach ustawy Prawo o ruchu drogowym. Wobec powyższego pobierając opłaty za usługi holowania oraz parkowania ww. pojazdów Starostwo nie występuje w charakterze podatnika, a zatem czynności te – wbrew stanowisku zawartemu we wniosku – nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podstawa prawna: art. 15 ust.1 i 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, art. 130 a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.
