Opodatkowanie i sposób dokumentowania napraw gwarancyjnych

Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 12 kwietnia 2013 roku nr ITPP2/443-128/13/AK.

Sytuacja podatnika

O wydanie indywidualnej interpretacji do organu podatkowego zwróciła się Spółka, która zajmuje się produkcją pojazdów szynowych dostarczanych odbiorcom krajowym, jak i zagranicznym. Jako producent zobowiązana jest do udzielenia gwarancji jakości dostarczonych pojazdów i usuwania usterek w pracy dostarczonych produktów. Spółka korzysta z części i podzespołów produkowanych i dostarczanych przez kontrahentów krajowych i zagranicznych. Firmy te występują wobec Spółki jako gwaranci jakości i niezawodności zastosowanych w procesie produkcji części i podzespołów. Najczęściej zawarte umowy regulują w tym zakresie termin usunięcia usterki podzespołu przez jego dostawcę, względnie termin wymiany podzespołu na nowy, a także uprawnienie Spółki do samodzielnego usunięcia usterki lub zlecenia jej naprawy osobom trzecim, bez utraty uprawnień gwarancyjnych, na koszt dostawcy. Spółka samodzielnie lub przy pomocy podmiotów trzecich dokonuje naprawy, niejednokrotnie nie czekając na reakcję dostawcy wadliwej części (podzespołu) lub nawet nie informując go przed podjęciem czynności naprawczych. W takich przypadkach wszelka korespondencja z podmiotami zobowiązanymi do zagwarantowania jakości zastosowanych w procesie produkcji podzespołów prowadzona jest dopiero po usunięciu przez Spółkę zaistniałej awarii. Jednocześnie Spółka dąży do zwrotu przez producentów (dostawców) części i podzespołów kwot wydatkowanych na samodzielne lub przy pomocy usunięcie usterek w okresie gwarancyjnym. Ponadto występują sytuacje, w których dostawcy po uzyskaniu informacji o zaistniałej awarii upoważniają Spółkę do podjęcia działań naprawczych, zobowiązując się do zwrotu poniesionych z tego tytułu kosztów.

W związku z powyższym Spółka zwróciła się do organu podatkowego z zapytaniem, czy postępuje prawidłowo dokonując obciążenia dostawcy wadliwego podzespołu kosztami jego naprawy poprzez wystawienie noty obciążeniowej, nie traktując uzyskanych rekompensat za obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zarówno w przypadku uzyskania zgody dostawcy na samodzielne wykonanie naprawy, jak i w przypadku braku zgody lub nawet braku jakiejkolwiek korespondencji.

Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej

Z punktu widzenia prawa cywilnego wynika, że przysługujące nabywcy uprawnienia z tytułu gwarancji jakości bądź rękojmi są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy sprzedawcę i kupującego. Oznacza to, że ewentualne świadczenia sprzedawcy obowiązanego do rękojmi bądź gwaranta, wykonywane w razie ujawnienia się wad fizycznych rzeczy w okresie gwarancji bądź rękojmi, stanowią jedynie realizację jego zobowiązań z tytułu rękojmi bądź udzielonej gwarancji mających na celu zapewnienie nabywcy rzeczy niezakłóconego korzystania z rzeczy sprzedanej w przypadku, gdy rzecz ta okaże się wadliwa. Świadczenia te nie mogą być więc traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz nabywcy rzeczy w oderwaniu od transakcji sprzedaży rzeczy.

Sytuacja prawna kształtuje się jednak inaczej w przypadku, gdy zobowiązania gwarancyjne za gwaranta realizuje podmiot trzeci w oparciu o umowę zawartą w tym zakresie z gwarantem. W takim przypadku podmiot ten wykonuje za gwaranta i na jego rachunek stosowne czynności wynikające z gwarancji, np.: naprawy, usunięcia wad. Tym samym, realizacja przez ten podmiot zobowiązań gwarancyjnych za gwaranta, jest niewątpliwie świadczeniem usługi na rzecz tego podmiotu. Usługa ta ma charakter odpłatny i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa organ podatkowy stwierdził, iż Spółka dokonując samodzielnie lub przy pomocy podmiotów trzecich naprawy części i podzespołów objętych gwarancją, produkowanych i dostarczanych przez dostawców, wykonuje de facto obowiązek gwaranta ciążący na dostawcach tych rzeczy, za co pobiera wynagrodzenie w postaci zwrotu kosztów. Z treści wniosku nie wynika, aby Spółka żądała wykonania przez gwarantów wykonania zobowiązania gwarancyjnego w postaci usunięcia ujawnionych wad nabytego towaru, lecz naprawy gwarancyjnej dokonuje sama – zarówno za zgodą dostawcy, jak i bez jego wiedzy, każdorazowo jednak uzyskując od niego zwrot kwot wydatkowanych z tytułu naprawy.

W tej sytuacji organ podatkowy stwierdził, iż występuje świadczenie usług usunięcia wad fizycznych rzeczy w drodze dokonania ich napraw (określonych jako gwarancyjnych) przez Spółkę na rzecz dostawców. Świadczenie tych usług ma charakter odpłatny, a zatem podlega, w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu tym podatkiem, wobec czego winno być udokumentowane fakturami, o których mowa w art. 106 ust. 1 lub 2 ustawy.

Podstawa prawna: art. 5 ust. 1 pkt. 1, art. 8 ust. 1, art. 106 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.