Opodatkowanie rekompensaty otrzymanej od Gminy z tytułu świadczenia usług transportu publicznego

Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 września 2017 roku nr 0115-KDIT1-1.4012.417.2017.1.DM

Sytuacja Podatnika

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, wspólnikami są Gmina Miasto (49,09%), oraz dwie inne spółki, w których Gmina Miasta jest 100% udziałowcem, czyli praktycznie Gmina Miasto jest faktycznym właścicielem przedsiębiorstwa. Na podstawie umowy z dnia 28 grudnia 1992 r. Spółka świadczy na rzecz Gminy usługi przewozów pasażerskich na obszarze Miasta.

Wniosek o interpretacje podatkową jest związany z powierzeniem Spółce przez Gminę Miasto świadczenia usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym oraz wypłatą przez Gminę na rzecz Spółki rekompensaty oraz obowiązku objęcia tej rekompensaty podatkiem od towarów i usług.

Czy zasadnym jest wystawianie przez Spółkę, od dnia 1 stycznia 2017 r. faktur z tytułu rekompensaty, otrzymywanej od Gminy w sytuacji, gdy otrzymana rekompensata służy wyrównaniu kosztów działalności Spółki (pokrycia ujemnego wyniku finansowego netto wynikającego z różnicy poniesionych kosztów i przychodów)?

W sytuacji, gdy niezasadnym byłoby wystawianie faktur przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2017 r. to czy pomimo tego Spółka uprawniona jest do odliczania podatku naliczonego od zakupów związanych ze świadczeniem usług?

Stanowisko Dyrektora

W myśl art. 29a ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania. W tym celu znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW). W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Mając zatem powyższe na uwadze stwierdzić należy, że otrzymywana rekompensata na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, stanowiąca w istocie wynagrodzenie za wykonanie konkretnych usług zleconych przez Gminę, stanowi element podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy i tym samym Spółka zobowiązana jest do wystawienia faktury – stała się bezprzedmiotowa.

Podstawa prawna: art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.