Opodatkowanie sprzedaży ruchomości dokonywanej w ramach komorniczego postępowania egzekucyjnego

Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 28 listopada 2018 roku nr 0115-KDIT1-3.4012.659.2018.2.MD

Sytuacja Podatnika

Komornik zajął ruchomości stanowiące własność Dłużnika, tj. wózek widłowy, stół do cięcia plazmowego, spawarkę, wiertarkę kolumnową, giętarkę do rur i linię technologiczną do recyklingu opon samochodowych metodą pirolizy (dalej jako „Ruchomości”). Z tytułu nabycia i wytworzenia Ruchomości Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nabycia części składowych Ruchomości są udokumentowane fakturami. Ruchomości nie były wykorzystywane przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Linia technologiczna do pirolizy opon nie została w ogóle uruchomiona, nie osiągnięto żadnego przychodu. Pozostałe Ruchomości były wykorzystywane wyłącznie na własne cele, tj. do produkcji linii technologicznej.

Na tym tle Komornik powziął wątpliwość dotyczącą obowiązku opodatkowania sprzedaży Ruchomości dokonywanej w ramach komorniczego postępowania egzekucyjnego.

Stanowisko Dyrektora

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – zwanej dalej „ustawą” – organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów..

Działalność gospodarcza – zgodnie z art.15 ust. 2 – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Skoro Dłużnik to spółka prawa handlowego, to już tylko ten fakt przesądza, że każda sprzedaż obejmująca jej majątek jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Aby dany podmiot mógł być uznany za podatnika, musi wykonywać działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Bez wątpienia Dłużnik taką działalność zamierzał prowadzić (prowadził) i do tej działalności nabył Ruchomości wymienione we wniosku, tj. wózek widłowy, stół do cięcia plazmowego, spawarkę, wiertarkę kolumnową, giętarkę do rur i linię technologiczną do recyklingu opon samochodowych metodą pirolizy Tym samym – co wynika również z celu gospodarczego, który przyświeca powstaniu spółek prawa handlowego – związek nabycia tych Ruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą nie może budzić wątpliwości.

Zatem zbycie ruchomości – wobec braku na gruncie przepisów z zakresu podatku od towarów i usług jakiejkolwiek preferencji w tym zakresie – będzie podlegało opodatkowaniu 23% stawką podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Podstawa prawna: art. 15 ust. 2, art. 18, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.