0
1027
Koszty usług rzeczoznawcy oraz wypisu i wyrysu z rejestru gruntów, jako element składowy przy sprzedaży nieruchomości, która podlega zwolnieniu od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a) ustawy o VAT, również podlegają zwolnieniu od podatku. Natomiast, gdy sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT właściwą stawką, również koszty usług rzeczoznawcy oraz wypisu i wyrysu z rejestru gruntów, którymi obciążani są nabywcy, jako element składowy świadczenia zasadniczego, podlegają opodatkowaniu tą samą stawką podatku.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 19 marca 2012 roku nr IPTPP1/443-1069/11-5/MW.
Sytuacja podatnika
Do organu podatkowego zwróciła się Gmina, która jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina dokonuje sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowe dostawy korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a) ustawy o podatku od towarów i usług, bądź podlegają opodatkowaniu VAT. Przed dokonaniem sprzedaży Gmina nabywa od zewnętrznych podmiotów usługi wyceny poszczególnych nieruchomości. Rzeczoznawca wystawia na rzecz Gminy fakturę VAT, wykazując w niej kwotę podatku. Gmina ponosi również koszty wypisu i wyrysu z rejestru gruntów, wydawanych przez starostwo powiatowe. Jak wynika z otrzymywanych od starostwa faktur, usługi te korzystają ze zwolnienia z VAT. Gmina obciąża poszczególnych nabywców poniesionymi kosztami dotyczącymi sprzedawanych nieruchomości (koszty usług rzeczoznawcy oraz koszty wypisu i wyrysu z rejestru gruntów). Obciążenie to może być dokonywane w momencie uiszczania przez nabywcę należności za nieruchomość (całości lub pierwszej raty) bądź też wcześniej. W konsekwencji, obciążenia te mogą widnieć na „zasadniczej” fakturze z tytułu sprzedaży nieruchomości (względnie z tytułu pierwszej raty) bądź też mogą być dokumentowane odrębnymi fakturami wystawianymi odpowiednio wcześniej przez Gminę na rzecz nabywcy nieruchomości.
W związku z powyższym, Gmina zwróciła się z zapytaniem o stawkę podatku, jaka powinna zostać zastosowana przy obciążeniu nabywców nieruchomości kosztami usług rzeczoznawcy oraz wypisu i wyrysu z rejestru gruntów.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Pojęcie kwoty należnej (obrotu) z tytułu sprzedaży należy łączyć z pojęciem wynagrodzenia czy zapłaty, które jest sprzedawcy należne z tytułu jego świadczenia na rzecz nabywcy.
Uregulowanie wynikające z art. 29 ust. 1 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw. Przepis art. 73 Dyrektywy posługuje się pojęciem zapłaty (wynagrodzenia), którą dostawca lub świadczący usługę otrzymał lub ma otrzymać, a ustawodawca polski stanowi o obrocie, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży. Mimo różnic w nazewnictwie należy uznać, że pojęcia te sobie odpowiadają.
Jak stanowi art. 78 Dyrektywy, do podstawy opodatkowania wlicza się również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT oraz dodatkowe koszty, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy.
Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.
Podsumowując organ podatkowy stwierdził, iż koszty przygotowania dokumentów sporządzonych przed sprzedażą nieruchomości zwiększają kwotę należną z tytułu dostawy tej nieruchomości i należy traktować je jako element świadczenia zasadniczego oraz wliczyć je do podstawy opodatkowania transakcji i opodatkować stawką właściwą dla danej dostawy.
Podstawa prawna: art. 29 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług; art. 73, art. 76 Dyrektywy Rady 2006/112/we z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku wartości dodanej.
