Opodatkowanie VAT na kasie fiskalnej przez podatnika zwolnionego z VAT

ODPOWIEDŹ

Czytelnik jest uprawniony do skorygowania wykazanego na kasie rejestrującej obrotu za pomocą ewidencji korekt i wykazania skorygowanego przychodu w podatkowej książce przychodów.

UZASADNIENIE

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (ustawy o VAT), w myśl którego, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących podatnicy, zwolnieni z VAT ewidencjonują sprzedaż jako sprzedaż zwolnioną. Natomiast zgodnie z § 14 ust. 1 pkt 1 i 2 tego rozporządzenia podatnicy stosujący kasy dokonują weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług, wartości stawek podatkowych, waluty ewidencyjnej wraz z jej symbolem i wartością przelicznika, wskazań daty i czasu oraz właściwego przyporządkowania nazw towarów do stawek podatku, niezwłocznie zgłaszają podmiotowi prowadzącemu serwis główny lub podmiotowi prowadzącemu serwis kas każdą nieprawidłowość w pracy kasy.

Zaznaczyć należy, że stosownie do § 2 pkt 11rozporządzenia, istotą kasy rejestrującej jest posiadanie pamięci fiskalnej, tj. urządzenia zawierającego elektroniczny nośnik danych, umożliwiającego jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych.

Ponieważ kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej, to korekta błędnych zapisów powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należy prowadzić tzw. ewidencję korekt. Zgodnie z § 3 ust. 5 ww. rozporządzenia, w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

1. błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego);

2. krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.

Dodatkowo, w takim przypadku podatnik ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości (§ 3 ust. 6 rozporządzenia).

Zgodnie z art. 108 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Obowiązek zapłaty wykazanego podatku dotyczy jednak tylko tych przypadków, w których kwota podatku wykazana została na fakturze. Zatem wystawienie innego dokumentu sprzedaży niż faktura, jak w omawianym przypadku paragonu fiskalnego, w którym błędnie wykazano kwotę podatku należnego, wystawca nie ma obowiązku zapłaty wykazanej na paragonie kwoty podatku VAT. Ponadto, w zaistniałej sytuacji serwisant powinien sprawdzić kasę i dokonać stosownej adnotacji w książce serwisowej kasy.

Prawidłowość ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych przez osoby fizyczne prowadzące podatkową księgę przychodów i rozchodów zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zgodnie z § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z § 20 ww. rozporządzenia wynika, że:

• podatnicy, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokonują zapisów w księdze na podstawie danych wynikających z raportów dobowych, z zastrzeżeniem ust. 2, skorygowanych o kwoty mające wpływ na wysokość przychodu (ust.1).

• podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą dokonywać zapisów w księdze na koniec każdego miesiąca, w terminie określonym w § 30 ust. 1, na podstawie danych wynikających z raportów miesięcznych skorygowanych o kwoty mające wpływ na wysokość przychodu (ust.2).

• korygowania danych wynikających z raportów dobowych lub raportów miesięcznych, o którym mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się na podstawie odrębnych ewidencji. Korekty, które nie podlegają ujęciu w odrębnych ewidencjach, podatnik opisuje na odwrocie raportu dobowego lub miesięcznego (ust.5).

W myśl natomiast § 12 ust. 2 ww. rozporządzenia, stwierdzone błędy w zapisach poprawia się przez:

1. skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej, z zachowaniem czytelności błędnego zapisu, oraz podpisanie poprawki i umieszczenie daty dokonania poprawki lub

2. wprowadzenie do księgi niewpisanych dowodów lub dowodów zawierających korekty błędnych zapisów. Zapisy zmniejszające przychody lub koszty mogą być dokonywane ze znakiem minus (-) lub kolorem czerwonym.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również przepisy cyt. wyżej rozporządzenia, wprost nie regulują kwestii związanych ze sposobem korygowania paragonów zaewidencjonowanych za pomocą kasy rejestrującej. Zobowiązują natomiast podatnika do prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, a zatem także do wykazywania uzyskanych przychodów w odpowiedniej wysokości. Podatnik ma zatem zarówno prawo, jak i obowiązek korygowania błędnych zapisów w prowadzonej ewidencji księgowej. Jak wynika z cyt. przepisów

ww. rozporządzenia, w przypadku podatników ewidencjonujących zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz rejestrujących obrót za pomocą kasy fiskalnej, dane wynikające z raportów dobowych, bądź miesięcznych zestawień tych raportów (stanowiących podstawę ujęcia przychodów w księdze) koryguje się o wartości wynikające z prowadzonych odrębnych ewidencji. W przypadku błędnego zaewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej podstawę do dokonania korekty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów stanowi prowadzona dla celów podatku od towarów i usług odrębna ewidencja, w której podatnik dokonuje korekty obrotu rejestrowanego na kasie.

Reasumując, podstawę korekty zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, w przedstawionym stanie faktycznym, stanowi prowadzona przez Czytelnika odrębna ewidencja korekt omyłek dokonanych w kasie rejestrującej.

Marta Rusin

Podstawa prawna: art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, §3 ust. 5 i ust. 6, § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, §19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.