Pełnomocnictwo ogólne a wniosek o stwierdzenie nadpłaty

ODPOWIEDŹ

Tak, do każdego postępowania prowadzonego przez organ podatkowy wszczętego na wniosek strony lub z urzędu musi być złożone do akt sprawy odrębne pełnomocnictwo.  

UZASADNIENIE

Zgodnie z art.136 ustawy Ordynacja podatkowa strona może działać przez pełnomocnika, chyba że charakter czynności wymaga jej osobistego działania. Pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Adwokat, radca prawny, a także doradca podatkowy mogą sami uwierzytelnić odpis udzielonego im pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących ich umocowanie. Organ podatkowy może w razie wątpliwości zażądać urzędowego poświadczenia podpisu strony (art. 137 § 3 Ordynacji podatkowej).

Przytoczony powyżej przepis mówi o dołączaniu pełnomocnictwa do akt, przez „akta” natomiast należy rozumieć akta konkretnego postępowania podatkowego, czy kontrolnego, które zakłada się od chwili wszczęcia tego postępowania (wyrok NSA z 24 października 2007 roku, sygn. akt II FSK 1217/06). Złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty powoduje wszczęcie postępowania podatkowego z dniem doręczenia wniosku organowi podatkowemu. Dopiero od momentu wszczęcia postępowania podatkowego zakładane są akta sprawy, do których można złożyć pełnomocnictwo. Zatem, w sytuacji wszczęcia postępowania podatkowego na wniosek strony pełnomocnictwo do akt tego postępowania może zostać złożone w organie podatkowym najwcześniej z dniem złożenia tego wniosku, a z treści pełnomocnictwa musi wyraźnie wynikać kto, w jakim postępowaniu oraz w jakim zakresie działa w imieniu strony. Organ podatkowy nie może zatem powoływać się na pełnomocnictwo ogólne złożone przez stronę wcześniej niż został złożony wniosek o stwierdzenie nadpłaty. To wolą strony bowiem jest posłużenie się pełnomocnikiem przy wniesieniu wniosku, tj. wszczęciu postępowania. Organ podatkowy nie ma uprawnień do podejmowania decyzji, czy strona chce w konkretnym postępowaniu działać samodzielnie, czy przez uprawnionego określonego profesjonalistę (wyrok NSA z 18 listopada 2009 roku sygn. akt I FSK 1843/07).

Artykuł 137 §3 Ordynacji podatkowej ma na celu nie tylko umożliwienie stronie dokonania wyboru sposobu reprezentacji w danym postępowaniu, ale również ochronę samego pełnomocnika - to pełnomocnik poprzez obowiązek dołączenia do akt każdej sprawy stosownego dokumentu decyduje bowiem o tym, czy będzie zastępował stronę w zakresie, w jakim został umocowany. Powołanie się - przy składaniu wniosku o stwierdzenie nadpłaty - na ogólne pełnomocnictwo, znajdujące się w ewidencji urzędu skarbowego, nie jest wystarczające dla dopełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 137 §3 Ordynacji podatkowej. Postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty jest bowiem odrębną sprawą prowadzoną przez organ podatkowy, a jak wynika z ww. przepisu pełnomocnictwo musi być złożone do akt konkretnej sprawy. Podobne stanowisko prezentuje wyrok NSA z 24 lutego 2011roku o sygnaturze II FSK 1856/09.

Podsumowując, składanie, podpisywanie deklaracji podatkowych oraz ich korekt - o ile zakres tych czynności nie przekracza umocowania zawartego w pełnomocnictwie złożonym do akt danego urzędu skarbowego przy pierwszej czynności dokonanej przez pełnomocnika - nie rodzi obowiązku składania kolejnych pełnomocnictw. Zatem w takiej sytuacji jednorazowe złożenie pełnomocnictwa jest wystarczające do reprezentowania podatnika przed urzędem skarbowym. W sytuacji natomiast złożenia przez pełnomocnika strony wniosku, podania lub oświadczenia inicjującego postępowanie podatkowe czy kontrolne, konieczne jest każdorazowe złożenie do akt sprawy stosownego pełnomocnictwa, co oznacza, że składając wniosek o stwierdzenie nadpłaty w imieniu strony, ma Pani obowiązek dołączenia do akt tej sprawy oryginału lub urzędowo poświadczonego odpisu pełnomocnictwa zakresem obejmującego to postępowanie.

Katarzyna Domińska