0
1270
Kwota zwrotu kosztów dojazdu, stanowiąca element wynagrodzenia z tytułu świadczenia usługi głównej, stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT i tym samym podlega opodatkowaniu według stawki właściwej dla usługi głównej.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 19 listopada 2012 roku nr ITPP1/443-1027/12/MN.
Sytuacja podatnika
O wydanie indywidualnej interpretacji do organu podatkowego zwrócił się Podatnik, który zawarł umowę z Kancelarią Radcy Prawnego na wykonywanie czynności z zakresu pomocy prawnej.
Zgodnie z zapisami umowy, Kancelarii przysługuje stałe miesięczne wynagrodzenie, opłatę przewidzianą dla danego rodzaju sprawy, przewidzianą przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, a także w przypadku prowadzenia spraw poza siedzibą Podatnika Kancelarii przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości maksymalnej stawki za 1 km przebiegu pojazdów przewidzianej przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju.
Podatnik otrzymał od Kancelarii fakturę VAT, w której wyszczególniono pozycje dotyczące wynagrodzenia zgodnego z zawartą umową oraz koszty dojazdu samochodem do sądu. Do powyższych pozycji faktury Kancelaria doliczyła podatek VAT w wysokości 23%.
W związku z powyższym Podatnik zwrócił się do organu z zapytaniem, czy może odliczyć wykazany w fakturze podatek VAT od tzw. „kilometrówki”.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
W przedstawionym stanie faktycznym przyjąć należy, iż wszystkie elementy wynagrodzenia, w tym także zwrot kosztów przejazdu samochodem do sądu, stanowią w istocie elementy kalkulacji należnego wynagrodzenia za usługę świadczoną w ramach podpisanej umowy dotyczącej czynności z zakresu pomocy prawnej. Należnego od Podatnika wynagrodzenia w wysokości odpowiadającej zwrotowi kosztów przejazdu samochodem do sądu nie można bowiem traktować jako odrębnej czynności od świadczenia podstawowego.
Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że przedmiotem świadczenia na rzecz Podatnika stanowi usługa z zakresu pomocy prawnej, natomiast zwrot kosztów przejazdu samochodem do sądu jest częścią należnego wynagrodzenia. W efekcie, na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwrot kosztów przejazdu samochodem do sądu jest świadczeniem należnym z tytułu podpisanej umowy. Bez znaczenia w omawianym przypadku jest, że w zawartej umowie koszty przejazdu samochodem do sądu odpowiadają wysokości maksymalnej stawki za 1 km przebiegu pojazdów przewidzianej przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju.
Podkreślić należy, iż kwota należna za wykonanie usługi świadczonej w oparciu o zawartą umowę powinna uwzględniać wszystkie, wynikające z tej umowy elementy ceny, w tym również kwotę określoną jako zwrot kosztów przejazdu samochodem do sądu.
Tym samym kwota zwrotu kosztów przejazdu samochodem do sądu, stanowi - wraz z innymi należnościami wynikającymi z zawartej umowy - obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ww. ustawy, z tytułu świadczenia usług z zakresu pomocy prawnej. Powyższe oznacza, iż kwota ta, będąc obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowana będzie według zasad właściwych dla świadczonych usług, tj. polegających na wykonywaniu czynności z zakresu pomocy prawnej.
Podstawa prawna: art. 29 ust. 1, art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
