Szukanie zaawansowane

Szukanie wraz z odmianą wyrazów
Wstaw * (gwiazdka) po wpisaniu początku wyrazu
np. podatk*, aby znaleźć podatkami, podatkach itd.

Dokładne dopasowanie
Wpisz wyrażenie w cudzysłowie.
Na przykład: "podatek dochodowy".

Wykluczenie wyrażenia
Wstaw - (minus) przed słowem, które chcesz wykluczyć. Na przykład: "sprzedaż -towar"

Brak wyników

GMINY I POWIATY

March 30, 2012

Prawo do odliczenia VAT od wydatków związanych z targowiskiem miejskim

0 1025

Jako Gmina jesteśmy właścicielem targowiska miejskiego. Od podmiotów handlujących na terenie targowiska pobieramy opłatę targową, a dodatkowo, od tego roku, handlujący wpłacają Gminie czynsz dzierżawy z tytułu udostępniania miejsc na targowisku. Czy Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących ponoszone bieżące koszty związane z funkcjonowaniem i utrzymaniem targowiska (np. koszty utrzymania czystości, dostawy wody i prądu, usługi ochrony oraz bieżące remonty na terenie targowiska)? Nadmieniamy, że Gmina jest czynnym podatnikiem VAT.

ODPOWIEDŹ

Tak, Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku z tytułu opisanych bieżących kosztów związanych z funkcjonowaniem i utrzymaniem targowiska.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art.86 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy mają prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z art. 90 ust.1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika zarówno do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest zobowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z każdą z tych dwóch kategorii czynności. Jeżeli takie wyodrębnienie nie jest możliwe, zgodnie z art.90 ust.2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć podatek należny o taką część podatku, którą proporcjonalnie można przypisać czynnościom, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, obliczoną w oparciu o art. 90 ust. 3-6 ustawy.

W opisanym w Państwa pytaniu przypadku Gmina podejmuje dwa rodzaje czynności w stosunku do podmiotów handlujących na terenie targowiska:

• Pobierając zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych opłatę targową od handlujących, Gmina działa w charakterze organu władzy publicznej. Zgodnie z art. 15 ust.6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W świetle powyższego przepisu, Gmina pobierając opłatę targową nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

• Pobierając od handlujących czynsz dzierżawny, Gmina działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, ponieważ umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną, a zatem w tym zakresie Gmina nie jest wyłączona z kategorii podatników VAT na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak widać, pobierając należności od podmiotów handlujących na targowisku, Gmina wykonuje zarówno czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dzierżawa stoisk targowych), jak i czynności nie podlegające temu podatkowi (pobieranie opłaty targowej). Gmina wykonuje zatem jednocześnie czynności, w związku z którymi przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo jej nie przysługuje. W związku z tym, co do zasady, Gmina powinna w sposób odrębny określić kwoty podatku naliczonego związane z każdą z tych kategorii czynności. Powyższe stanowisko potwierdza indywidualna interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi numer IPTPP1/443-919/11-4/MS z 8 lutego 2012 roku.

Jednakże, moim zdaniem, opisane przez Państwa wydatki poniesione w związku z funkcjonowaniem i utrzymaniem targowiska, czyli koszty utrzymania czystości, dostawy wody i prądu, usługi ochrony oraz bieżące remonty na terenie targowiska, nie mogą być wprost przypisane do jednej lub drugiej kategorii czynności, bo każdy z nich służy zarówno pobraniu opłaty targowej jak i usłudze dzierżawy stanowisk targowych. W związku z tym, zgodnie z cytowanymi już przeze mnie przepisami art.90 ust.2-6 ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina powinna zastosować proporcjonalne odliczenie podatku naliczonego, w takiej części, w jakiej podatek naliczony może być przypisany czynnościom opodatkowanym. Jednakże w tym miejscu należy przytoczyć wyroki sądów administracyjnych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego o sygnaturze I FSK 1605/08 z 8 stycznia 2010 roku czy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku o sygnaturze I SA/Bk 18/11 z 8 marca 2011 roku) a także przytaczaną przez nas w dodatku numer 3 do marcowego numeru „Sposobu na VAT” interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie numer IPPP1/443-1551/11-2/AS z 18 stycznia 2012 roku, zgodnie z którymi w sytuacji gdy zakup jest wykorzystywany przez podatnika zarówno do działalności opodatkowanej VAT jak i do działalności niepodlegającej opodatkowaniu, a podatnik nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonywanych przez siebie zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności, ma prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od takich zakupów.

W tym miejscu należy nadmienić, że Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w cytowanej wyżej indywidualnej interpretacji numer IPTPP1/443-919/11-4/MS z 8 lutego 2012 roku nie do końca podzielił to zdanie, wyrażając opinię, że „Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone na utrzymanie targowiska miejskiego, tj. np. koszty utrzymania czystości, dostawę wody i prądu, usługi ochrony oraz bieżące remonty, jednakże tylko w takiej części, w jakiej wydatki te związane będą z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych”.

Ewa Konarska