0
823
W sytuacji gdy dłużnik kwestionuje wierzytelność przed sądem jej nieściągalność jest uprawdopodobniona.
Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 10 sierpnia 2015 roku nr IPTPB3/4510-202/15-3PM.
Sytuacja Podatnika
W spółce zdarzają się sytuacje, w których usługobiorcy nie regulują należności za świadczone przez nią usługi w terminie. W takiej sytuacji spółka wzywa dłużników do dobrowolnej zapłaty. Jeżeli pomimo to dłużnicy nadal nie regulują zobowiązań sprawa kierowana jest do sądu. W trakcie postępowania sądowego dłużnicy najczęściej kwestionują roszczenie spółki, a po wydaniu pozytywnego dla spółki wyroku, wykorzystują przysługujące im środki odwoławcze.W związku z powyższym spółka wniosła o potwierdzenie, że brak dobrowolnej płatności przez dłużnika oraz kwestionowanie przez niego wierzytelności w postępowaniu sądowym, będzie oznaczało, że uprawdopodobniona zostaje nieściągalność wierzytelności. W konsekwencji, spółka będzie mogła zaliczyć odpisy aktualizujące wartość należności do kosztów uzyskania przychodu.
Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej
Dyrektor przychylił się do stanowiska spółki, że sytuacja, taka jak opisana powyżej odpowiada przesłance wskazanej w art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. d ustawy o CIT, zgodnie z którym nieściągalność wierzytelności jest uprawdopodobniona, jeżeli wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego. Nie ma znaczenia, która strona – wierzyciel czy dłużnik – wytacza powództwo przed sądem. Uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności należy bowiem oceniać w sposób obiektywny, biorąc pod uwagę w szczególności zachowanie dłużnika oraz sytuację w jakiej znajduje się podatnik będący wierzycielem.
Podstawa prawna: art. 16 ust. 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych.
