0
998
Świadczone przez Fundację usługi w zakresie transportu dzieci niepełnosprawnych do szkół, przystosowanymi do tego pojazdami, nie podlegają zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o VAT.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 17 lipca 2012 roku nr IBPP3/443-386/12/ASz.
Sytuacja podatnika
O wydanie indywidualnej interpretacji do organu podatkowego zwróciła się Fundacja, która w ramach prowadzonej działalności świadczy odpłatnie usługi transportowe na rzecz osób niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich, samochodami przystosowanymi do przewozu osób niepełnosprawnych samochodami. Dowóz dzieci niepełnosprawnych wykonywany jest na rzecz jednostek samorządu terytorialnego, która pokrywa koszty transportu i na jej rzecz wystawiana jest faktura z tego tytułu. Wykonywany transport nie jest transportem, o którym mowa w art. 5 pkt 33a ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej, finansowany ze środków publicznych. Transport wykonywany jest samochodami specjalnie ku temu przystosowanymi, które nie spełniają cech technicznych i ilościowych określonych w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane. Usługa dowozu dzieci niepełnosprawnych wykonywana jest na mocy ustawy o systemie oświaty. Symbol PKWiU dla usług wskazanych we wniosku - PKWIU 49.39 Pozostały lądowy transport pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany.
W związku z powyższym Fundacja zwróciła się do organu podatkowego z zapytaniem, czy wykonywany transport sanitarny przystosowanymi do tego pojazdami, polegający na dowozie dzieci niepełnosprawnych do szkół, świadczony na rzecz gmin i szkół, podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust 1 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Udzielając odpowiedzi organ podatkowy dokonał analizy, czy transport dzieci niepełnosprawnych, przystosowanymi do tego celu pojazdami, spełnia definicję transportu sanitarnego i będzie mógł korzystać ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług.
Ponieważ ustawodawca na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie zdefiniował pojęcia transportu sanitarnego – zasadne jest odwołanie się do legalnej definicji tego pojęcia sformułowanej w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz pomocniczo do regulacji zawartych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i wypracowanej przez doktrynę prawa unijnego linii orzeczniczej w kwestii zwolnień od podatku VAT.
W myśl obowiązujących przepisów przez transport sanitarny należy rozumieć przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu, który wykonywany jest specjalistycznymi środkami transportu lądowego, wodnego i lotniczego przez odpowiednio upoważnione podmioty. Środki transportu sanitarnego, muszą spełniać cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane.
Dokonując analizy opisu sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Dyrektywy 2006/112/WE Rady, ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz o Państwowym Ratownictwie Medycznym organ podatkowy stwierdził, iż ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o VAT korzystają usługi przewozu osób chorych lub rannych, pojazdami do tego celu przeznaczonymi, przez odpowiednio upoważnione podmioty. Przy czym transport ten wykonywany jest specjalistycznymi środkami transportu lądowego, wodnego i lotniczego, które muszą spełniać cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane. Najczęściej są to ambulanse obsługiwane przez specjalnie wyszkolone zespoły ratownicze, stanowiące część systemu udzielania pomocy w nagłych wypadkach. Powyższe oznacza, iż istotne jest czy są to faktycznie usługi transportu sanitarnego tj. transportu chorych lub rannych osób specjalistycznymi środkami transportu, wykonywane przez odpowiednio upoważnione podmioty.
Biorąc pod uwagę zakres usług świadczonych przez Fundację organ podatkowy uznał, iż świadczonym usługom dowozu dzieci niepełnosprawnych do szkół realizowanym na podstawie umów zawartych z gminami w związku z obowiązkami gmin wynikającymi z art. 14a ust. 4 oraz art. 17 ust. 3 ustawy o systemie oświaty nie można przypisać przymiotu transportu sanitarnego uprawniającego do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług.
Podstawa prawna: art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
