0
1360
W sytuacji gdy korzystający z lokalu nie ma zawartej umowy bezpośrednio z dostawcą mediów, wydatki za media stanowią wraz z czynszem obrót z tytułu świadczenia usług najmu, opodatkowane stawką właściwą dla tych usług.
Wynika to z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 kwietnia 2011 roku (nr ILPP2/443-109/11-4/AD)
Sytuacja podatnika
Wnioskodawca prowadzi m.in. działalność polegającą na najmie lokali pod działalność gospodarczą. Najemców lokali obciąża czynszem najmu, dla którego stosuje stawkę VAT obowiązującą dla tego rodzaju usług w 2011 r., tj. 23%. Prócz czynszu najmu najemca ponosi również opłaty za energię elektryczną oraz zimną wodę i odbiór ścieków wg stawki 8%, wg rzeczywistych kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę za dany lokal, ujętych w otrzymanych fakturach.
Na jednej fakturze obciążającej najemcę lokalu Wnioskodawca fakturuje czynsz najmu oraz dodatkowe (odsprzedane) opłaty wyliczone na podstawie poniesionych kosztów wynikających z faktur zakupu i nalicza VAT należny zgodnie ze stawką VAT z otrzymanych faktur (za energię elektryczną wg stawki VAT 23%, a za wodę wg stawki 8%). Zdaniem Wnioskodawcy, stosuje on prawidłowe stawki VAT. Zgodnie z zasadami odsprzedawania usług (potocznie zwanym refakturowaniem) powinien stosować te same stawki VAT oraz kwoty bez doliczania marży, które widnieją na fakturze na podstawie której dana usługa jest refakturowana. W związku z powyższym zadano pytania czy w 2011 r. Wnioskodawca stosuje prawidłowe stawki VAT dla odsprzedawanych opłat dotyczących wody 8%? Jaka stawka VAT obejmowałaby usługę refaktury za wodę, gdyby pozycja ta ujęta została na osobnej niż czynsz najmu fakturze?
Uzasadnienie Izby Skarbowej
„W sytuacji, gdy korzystający z lokalu nie ma zawartej umowy bezpośrednio z dostawcą mediów, wydatki za media stanowiące element świadczenia należnego z tytułu umowy najmu lokalu stanowią wraz z czynszem obrót, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT, z tytułu świadczenia usług najmu. (…) ogólne określenie podstawy opodatkowania w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług odpowiada uregulowaniu wspólnotowemu z art. 73 i 78 Dyrektywy (…), które mówi, że każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego”.
