Rozbudowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego a stawka VAT

Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 18 czerwca 2014 roku nr IPPP3/443-1182/12/14-7/S/JK.

Sytuacja Podatnika

O wydanie indywidualnej interpretacji do organu podatkowego zwrócił się Wnioskodawca, który posiada budynek mieszkalny jednorodzinny. Jego aktualna powierzchnia użytkowa, zgodnie z treścią projektu budowlanego oraz pozwoleniem na budowę przekracza 300 m2.

Wnioskodawca zlecił Spółce przeprowadzenie prac budowlanych, w celu rozbudowy przedmiotowego obiektu. Prace rozbudowy budynku zostały poprzedzone wydaniem przez Starostę decyzji, na mocy której udzielono pozwolenia na rozbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego. W decyzji tej został zatwierdzony również projekt budowlany, przewidujący rozbudowę. Parametry techniczne projektowanej części budynku zostały w decyzji wskazane w sposób następujący: powierzchnia użytkowa - 802 m2, kubatura - 3 290,04 m3, liczba izb – 5.

W ramach świadczonych przez Spółkę usług w zakresie prac budowlanych, związanych ze zwiększeniem powierzchni i kubatury przedmiotowego budynku mieszkalnego mieszczą się, m.in.: przygotowanie dokumentacji i odpowiednich badań geologicznych, wykonanie ekspertyz rozbudowy systemu wentylacji, rozbudowy konstrukcji dachu na dobudowywanej części budynku, organizacja budowy, wykonanie konstrukcji budynku do etapu stanu surowego, prace związane z połączeniem części starej i części dobudowywanej budynku, wykonanie zabudowy w technologii gipsowo-kartonowej, wykonanie szlicht cementowych, izolacji, dostawa i montaż stolarki i ślusarki, wykończenie posadzek i okładziny, roboty malarskie, wykonanie instalacji wewnętrznych.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do zastosowania właściwej stawki podatku dla świadczonych usług rozbudowy przedmiotowego budynku oraz kwestii czy docelowa powierzchnia użytkowa budynku, określona w projekcie budowlanym na podstawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jest całkowitą powierzchnią użytkową o której mowa w art. 41 ust. 12c ustawy o VAT.

Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej

Analiza obowiązujących przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie gdy zakres wykonywanych czynności dotyczy m.in. budowy lub przebudowy oraz gdy budynki lub ich części, których dotyczą wskazane czynności są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Pojęcia rozbudowa i przebudowa używane w ustawie Prawo budowlane nie są tożsame a w przepisach regulujących podatek od towarów i usług wymienione jest tylko jedno z nich, tj. przebudowa. Stosownie do ustawy Prawo budowlane z przebudową mamy do czynienia w sytuacji gdy następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji. Natomiast zgodnie z ustawą Prawo budowlane rozbudowa mieści się w pojęciu budowy.

Z opisu zdarzenia przyszłego oraz uzupełnienia do wniosku wynika, że w ramach świadczonych usług w zakresie prac budowlanych, związanych z rozbudową ma miejsce zwiększenie powierzchni i kubatury przedmiotowego budynku mieszkalnego. Zatem bezspornym jest, że w analizowanym przypadku przedmiotowe prace nie stanowią przebudowy w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Natomiast jak wskazano wyżej preferencyjna stawka podatku odnosi się do przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Natomiast przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie przewidują stawki preferencyjnej dla rozbudowy. Co prawda, zgodnie z ustawą Prawo budowlane, rozbudowa mieści się w definicji budowy. Należy jednak wskazać, że w przedmiotowym przypadku usługi w zakresie rozbudowy odnoszą się do istniejącego budynku, którego powierzchnia użytkowa w momencie przystąpienia do prac polegających na rozbudowie przekracza 300 m2. W wyniku prowadzonych prac dokonywana jest rozbudowa istniejącego wcześniej budynku mieszkalnego jednorodzinnego poprzez wybudowanie dodatkowej jego części. Zatem przedmiotowe prace wykonywane przez Spółkę dotyczą jedynie tej części, która jest dobudowywana, w tym prac związanych ze złączeniem istniejącego budynku z dobudowywaną częścią. Tym samym do prac budowlanych świadczonych przez Wnioskodawcę, które są związane ze złączeniem istniejącego budynku z dobudowywaną częścią należy zastosować proporcję wynikającą z art. 41 ust. 12c ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast względem pozostałych prac, które dotyczą tej części która jest dobudowywana znajdzie zastosowanie stawka podstawowa, tj. 23%.

Natomiast przy określaniu powierzchni użytkowej na potrzeby podatku od towarów i usług, z uwagi na brak definicji pojęcia „powierzchnia użytkowa” w ustawie, można posłużyć się każdą normatywnie określoną metodą ustalenia takiej powierzchni, w tym z zastosowaniem definicji zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, o ile będzie ona adekwatna do rodzaju obiektu dla którego ma być zastosowana.

Zatem „Całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:

• powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów,

• powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych,

• powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki.

Część mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).”

Oznacza to, że w przedstawionym stanie faktycznym, całkowitą powierzchnią użytkową budynku, o której mowa w art. 41 ust. 12c ww. ustawy powinna być docelowa powierzchnia budynku zgodnie z treścią projektu budowlanego.

Podstawa prawna: art. 41 ust. 12c ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.