0
3779
Jesteśmy firmą transportową i czynnym płatnikiem podatku VAT. Wykonujemy usługi transportowe w przeważającej części poza granicami kraju. Korzystamy z kart paliwowych DKV. Dwa razy w miesiącu otrzymujemy komplet faktur dotyczących tankowania w kraju i w pozostałych krajach UE, serwisu sprzątającego oraz e-notę kredytową dotyczącą zwrotu podatku VAT. Na nocie oprócz kwoty zwracanego VAT-u jest również potrącana prowizja i opłata stała. Jak prawidłowo zaksięgować taka notę i pod jakimi datami? Rozumiem, że zwrot VAT powinien być zaliczony do przychodów w momencie otrzymania a co z prowizją i opłatą? Prosiłabym jeszcze o objaśnienie w jakich okresach ujmowany jest w deklaracji VAT-7 podatek należny i naliczony z tytułu importu usług finansowych (opłata stała i prowizja), przykład:
Faktura za usługi DKV i e-nota kredytowa wystawiona jest z datą 30 września 2017 i terminem płatności 30 października 2017 roku. E-nota kredytowa pomniejsza wartość faktury do zapłaty ponieważ na tą część udzielono prolongaty. Na nocie ujęta jest kwota zwróconego podatku VAT oraz potrącenie opłaty stałej i prowizji. Proszę o wskazanie również kursu walut do przeliczenia poszczególnych kwot dla celów podatku dochodowego i VAT.
ODPOWIEDŹ
Potrącana prowizja i opłata stała z tytułu korzystania z kart paliwowych stanowi import usług. Obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych, tj., co do zasady, z chwilą wykonania usługi. Za moment wykonania usługi należy uznać moment potrącenia opłaty, prowizji, tj. 30.09.2017 roku i wykazać w deklaracji VAT-7 za wrzesień 2017 roku.
Kwoty wyrażone w walucie obcej należy przeliczyć na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. na dzień 29 września 2017 roku. Przedmiotowa usługa jako element pakietu usług świadczonych przez DKV na rzecz Czytelnika opodatkowana będzie stawką VAT 23%.
Prowizje i opłaty stałe dotyczące korzystania z kart paliwowych DKV należałoby zaliczyć do kosztów pośrednich w dacie ich poniesienia tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych zaksięgowano na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury czy rachunku. W przestawionym przypadku dowodem jest e-nota. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku poniesionych w walutach obcych, do ich przeliczenia na złote polskie należy stosować średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
UZASADNIENIE
W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych
Ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów, jako kategorii z zakresu prawa podatkowego, zawiera art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z ww. przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Z analizy wskazanego przepisu wynika, iż co do zasady dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowo – skutkowy. Należy również podkreślić, iż podatnik winien pamiętać, że do kosztów uzyskania przychodów ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane.
W przedstawionej sytuacji Firma podpisała umowę z Firmą DKV określającą zasady i tryb współpracy pomiędzy stronami w zakresie dokonywania przez Firmę transakcji bezgotówkowych przy użyciu tzw. kart paliwowych oraz zasady rozliczeń za transakcje bezgotówkowe dokonywane przy użyciu tych kart. Wydatki z tytułu zakupu towarów (paliw), udokumentowane fakturami wystawionymi przez DKF na Firmę są ponoszone w celu uzyskania przychodu, zatem należności wynikające z faktur wystawionych na Firmę stanowić będą koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym opłaty i prowizje związane z wykorzystaniem kart paliwowych będą stanowiły koszt podatkowy, który należałoby zakwalifikować jako koszty pośrednie działalności gospodarczej. Zgodnie z dyspozycją zawartą w w art. 15 ust. 4d updop koszty pośrednie są potrącalne w dacie ich poniesienia. tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych zaksięgowano na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury czy rachunku. W przestawionym przypadku dowodem jest e-nota.
W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca wskazał, że w sytuacji gdy koszt zostanie poniesiony w walucie obcej, to przedsiębiorca winien przeliczyć go na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Przy czym należy uznać, że koszt poniesiony wynika z faktury bądź innego dokumentu (w państwa sytuacji e-noty).
W zakresie podatku od towarów i usług
W przypadku zakupu paliwa poza terytorium Polski faktury zazwyczaj wystawiane są z podatkiem od wartości dodanej (również przez emitentów kart paliwowych). Zakup taki nie stanowi dla podatnika wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Przyjmuje się bowiem tu pewne uproszczenie, że paliwo zostało zużyte w kraju, w którym zostało zakupione. W takim przypadku nie ma przywozu towaru do Polski i podatnik w ogóle nie rozlicza VAT w Polsce.
W zakresie potrącanych opłat i prowizji związanych z wykorzystaniem kart paliwowych w innych krajach UE mamy do czynienia z importem usług. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, czyli podatnik posiadający na terytorium Polski siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (lub osoba prawna niebędąca podatnikiem posiadająca siedzibę na terytorium Polski), zobowiązany do zarejestrowania się jako podatnik VAT-UE, nabywający podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce usługi od podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski i niezarejestrowanego dla podatku VAT w Polsce. Warunkiem jest, aby miejscem świadczenia tej usługi było terytorium kraju w myśl art. 28b ustawy, zgodnie z którym, co do zasady, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika miejscem świadczenia usługi jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.
Zatem, zakup przedmiotowej usługi stanowi dla Czytelnika import usług. Czynność ta jako element pakietu usług świadczonych przez DKV na rzecz Czytelnika opodatkowana będzie stawką VAT 23%.
Obowiązek podatkowy z tytułu importu tych usług powstaje na zasadach ogólnych określonych w art. 19a ust.1 ustawy, tj. co do zasady, z chwilą wykonania usługi. Jeżeli nabywca posiada umowę o stałej współpracy, to korzystne może okazać się ustalenie następujących po sobie terminów rozliczeń. W takim wypadku obowiązek podatkowy będzie, co do zasady, powstawał z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia.
Kwoty wyrażone w walucie obcej należy przeliczyć na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).
Podsumowując, potrącana prowizja i opłata stała z tytułu korzystania z kart paliwowych stanowi dla Czytelnika import usług, który należy wykazać w deklaracji VAT-7 za wrzesień 2017r. Przeliczenia kwot w walucie obcej na złote należy dokonać według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień 29 września 2017 r.
EWIDENCJA W DEKLARACJACH: W deklaracji VAT-7(17) import usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy należy wykazać po stronie podatku należnego w poz. 29 podstawę opodatkowania i w poz. 30 podatek należny, natomiast po stronie podatku naliczonego w poz. 45 wartość netto i w poz. 46 podatek naliczony.
Paulina Pawluk
Podstawa prawna: art. 2 pkt 9, art. 28b ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 19a ust. 1 i ust. 3, art. 43 ust. 1 pkt 40 i art. 31 a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, art. 15 ust. 1 i ust. 4d, art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych
