Doręczenie podatnikowi – dłużnikowi informacji o zamiarze skorygowania podatku należnego w formie zastępczej przewidzianej w art. 150 Ordynacji podatkowej oznacza, iż wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 12 sierpnia 2013 roku nr IPTPP1/443-426/13-2/MG.
Sytuacja Podatnika
Podatnik prowadzi działalność leasingową (czynny podatnik VAT). W związku z prowadzoną działalnością powstała nieściągalna wierzytelność przysługująca mu względem jego klienta (podatnika – dłużnika). Wierzytelność nie została uregulowana ani zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 180 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Termin płatności tej wierzytelności przypadł przed 1 stycznia 2013 r. a dokładnie w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2012 roku. Podatnik wysyłał do dłużnika list polecony za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, z informacją o zamiarze skorygowania podatku należnego, na podstawie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Przesyłka została adresatowi (podatnikowi – dłużnikowi) doręczona w formie zastępczej przewidzianej w przepisach art. 150 Ordynacji podatkowej. Podatnik zadał pytanie, czy takie doręczenie jest skuteczne.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Dyrektor zgodził się ze stanowiskiem spółki, iż doręczenie zastępcze jest skuteczne i daje możliwość skorzystania z tzw. „ulgi na złe długi”.
Podatnik chcąc skorzystać z uprawnienia do korekty podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, jest obowiązany dowieść, że dłużnik został w sposób prawidłowy zawiadomiony, posiadając odpowiednie pokwitowanie odbioru.
W przypadku nieobecności adresata w mieszkaniu pisma doręcza się za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Zawiadomienie o doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy domu umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania adresata lub w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata (art. 149 ustawy Ordynacja podatkowa).
Zgodnie z art. 150 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 § 1 lub art. 149:
1. poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej – w przypadku doręczenia pisma przez pocztę;
2. pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy (miasta) – w przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę.
Adresata zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni (art. 150 § 1a Ordynacji podatkowej).
W myśl art. 150 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, zawiadomienie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy. Natomiast osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej – na podstawie art. 151 Ordynacji podatkowej – pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności – osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 oraz art. 150 stosuje się odpowiednio. W art. 151a ustawy Ordynacja podatkowa postanowiono, że jeżeli podany przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej adres jej siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z odpowiednim rejestrem i nie można ustalić miejsca prowadzenia działalności, pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.
Podstawa prawna: art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, art. 150 § 1, § 2, art. 151, 151a ustawy Ordynacja podatkowa.