0
1368
Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą i jestem zarejestrowana jako czynny podatnik VAT UE. Dokonuję sprzedaży kodów dostępu do gier online. Kody dostępu nabywam od dostawcy krajowego jako zdrapki i poprzez e-mail przesyłam te kody (sama zdrapuję ten kod i przepisuję go) dla kontrahentów (podatników VAT) na terenie Unii oraz poza teren Wspólnoty. Czy mogę taką usługę potraktować jako usługę elektroniczną i obowiązek podatkowy przenieść na nabywcę unijnego oraz na nabywcę z poza Unii, zgodnie z zasadą reverse chargé?
ODPOWIEDŹ
Opisane usługi udzielenia dostępu do gier online stanowią usługi elektroniczne. Miejsce świadczenia tych usług uzależnione jest od tego, na jakie cele usługi będą świadczone.
UZASADNIENIE
W celu udzielenia odpowiedzi na Pani pytanie, należy przyjrzeć się ustawowej definicji usług elektronicznych. Zgodnie z art.2 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług usługami elektronicznymi są usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art.7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 roku ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z art.7 ust.1 przywołanego rozporządzenia, do usług świadczonych drogą elektroniczną należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Zgodnie z art.7 ust.2 lit. f rozporządzenia, do usług świadczonych drogą elektroniczną zalicza się w szczególności usługi wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W punkcie 4 przedmiotowego załącznika, pod literą e, wymienione zostały usługi uzyskiwania dostępu do automatycznych gier online, które wymagają użycia Internetu lub innych podobnych sieci elektronicznych, gdy gracze są od siebie oddaleni.
Z przytoczonych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, że sprzedaż kodów dostępu do gier zalicza się do usług elektronicznych. Stanowisko to potwierdza również interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP3/443-1157/10-6/JF z 4 marca 2011 roku.
Kolejnym krokiem jest ustalenie miejsca świadczenia opisanych przez Panią usług. Z przedstawionego w pytaniu stanu faktycznego wynika, że usługi są świadczone na rzecz podatników, a zatem w celu ustalenia miejsca ich świadczenia powinniśmy odnieść się do treści art.28b ustawy o VAT. Przepis ten rozgranicza dwie sytuacje, w których w sposób odmienny ustala się miejsce świadczenia usług – kryterium podziału jest cel, w jakim usługi zostaną przez nabywcę wykorzystane:
• w sytuacji, gdy usługi zostaną nabyte w celu prowadzenia działalności gospodarczej nabywcy, miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej (albo stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej inne niż siedziba, jeżeli usługa jest świadczona dla tego miejsca, lub stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, jeżeli usługobiorca nie ma siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej);
• w sytuacji, gdy usługi są przeznaczone wyłącznie na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, usługę traktuje się tak, jakby świadczona była dla podmiotu niebędącego podatnikiem, czyli co do zasady, usługa taka będzie opodatkowana w miejscu, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej (art.28c ustawy), a w sytuacji świadczenia usługi na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art.28l ustawy).
Podsumowując, w opisanym przez Panią przypadku, jeżeli kody dostępu będą sprzedawane:
• na potrzeby działalności gospodarczej nabywców, miejscem ich świadczenia będzie kraj właściwy dla nabywcy i to nabywcy będą zobowiązani do rozpoznania obowiązku podatkowego na zasadzie reverse chargé, bez względu na to, czy posiadają siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej czy poza nim;
• na cele osobiste, to w sytuacji gdy usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub stałe miejsce zamieszkania:
a) na terytorium Unii Europejskiej – miejscem świadczenia usług będzie Polska i tu powinna Pani rozpoznać obowiązek podatkowy;
b) poza terytorium Unii Europejskiej – miejscem świadczenia będzie kraj właściwy dla nabywcy. W tej sytuacji należałoby prześledzić przepisy podatkowe kraju nabywcy pod kątem tego, czy pozwalają one „przerzucić” obowiązek podatkowy na nabywcę, czy nakazują dokonania rejestracji i rozpoznania obowiązku podatkowego w danym kraju przez usługodawcę.
Opisane powyżej przepisy nakładają na usługodawcę bardzo kłopotliwy i trudny do spełnienia obowiązek kontroli tego, na jakie cele usługobiorca wykorzysta nabytą usługę. W tym miejscu usługodawcom z pomocą przychodzi cytowane już rozporządzenie wykonawcze Rady, które w art.19 określa, że, o ile usługodawca nie ma odmiennych informacji, na przykład dotyczących charakteru świadczonych usług, może on uznać, że usługi są przeznaczone do celów działalności gospodarczej usługobiorcy, gdy – w związku z daną transakcją – usługobiorca przekazał mu swój indywidualny numer identyfikacyjny VAT. Dla bezpieczeństwa można rozważyć również poproszenie odbiorcy o oświadczenie o celu, na jaki usługi zostaną wykorzystane.
Ewa Konarska
