0
964
Sprzedaż nieruchomości gruntowej na rzecz jej dotychczasowych użytkowników wieczystych nie stanowi dostawy towarów i jest czynnością prawną niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 6 lutego 2012 roku numer ITPP2/443-1767/11/AJ.
Sytuacja podatnika
Gmina, na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami, dokonuje czynności prawnych polegających na sprzedaży nieruchomości gruntowych na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych tych nieruchomości.
Cenę ustala na podstawie wyceny sporządzonej przez rzeczoznawcę majątkowego jako różnicę pomiędzy wartością gruntu jako przedmiotu własności, a wartością gruntu jako przedmiotu prawa wieczystego użytkowania. Nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży zostały oddane w użytkowanie wieczyste zarówno przed wejściem w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, jak i po wejściu w życie tej ustawy.
Analogicznie, tych samych czynności prawnych dokonuje Skarb Państwa, w którego imieniu działa Prezydent Miasta jako Starosta. W związku z powyższym, Gmina zwróciła się do organu podatkowego o udzielenie odpowiedzi na pytanie czy sprzedaż opisanych powyżej nieruchomości gruntowych, na rzecz ich dotychczasowych użytkowników wieczystych, stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej
Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem Gminy, że sprzedaż nieruchomości gruntowej na rzecz jej dotychczasowych użytkowników wieczystych nie stanowi dostawy towarów i jest czynnością prawną nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Dyrektora Izby Skarbowej przekonała argumentacja Gminy, że, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 32 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste stanowiło dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, z tą bowiem chwilą użytkownicy otrzymali prawo do faktycznego dysponowania nieruchomościami.
Zatem zbycie tych nieruchomości gruntowych, będące w istocie „przekształceniem” prawa wieczystego użytkowania w prawo własności gruntu, nie może być traktowane jako ponowna dostawa tego samego towaru między tymi samymi stronami. Organ podatkowy zgodził się również, że w stosunku do opisanej czynności nie zostanie spełniony warunek określony w art. 7 ust. 1 ustawy, ponieważ zawarta transakcja stanowi jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości. Nie wpływa natomiast na „władztwo do rzeczy”, które użytkownicy wieczyści uzyskali już w chwili oddania gruntów w użytkowanie wieczyste. Dla powyższej oceny bez znaczenia jest data ustanowienia użytkowania wieczystego.
Podstawa prawna: art.5 ust.1, art. 7 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
