0
868
Czynność zbycia nieruchomości stanowiącej grunt inny niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.
Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 28 sierpnia 2012 roku nr IPTPP2/443-503/12-2/AW.
Sytuacja podatnika
Wnioskodawczyni, jako czynny podatnik VAT, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wydobywania żwiru i piasku. Przedmiotowa nieruchomość służy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług od 2009 roku i nie została wpisana do środków trwałych firmy. Od jej nabycia nie przysługiwało Zainteresowanej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Dla udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego na nieruchomości ustanowiono teren górniczy. Cała nieruchomość w lokalnym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako grunty rolne, nieużytki i kopaliny, a więc teren niezabudowany inny niż tereny budowlane przeznaczone pod zabudowę. Obszar górniczy stanowi zawodnione wyrobisko, wokół którego znajduje się pas ochronny, droga dojazdowa oraz plac składowania urobku i maszyn wymagany przez Prawo Geologiczne i Górnicze. Pozostały teren stanowią grunty rolne, które były częścią gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni i były uprawiane zgodnie z przeznaczeniem. Nieruchomość została zbyta firmie z branży budowlanej, będącej podatnikiem podatku VAT w celu prowadzenia dalszej działalności eksploatacyjnej ze złoża. Na terenie nieruchomości nie znajdują się żadne budowle w rozumieniu prawa budowlanego, dodatkowo ze względu na prowadzoną działalność, zawodnione wyrobisko oraz lokalny plan zagospodarowania przestrzennego nie ma możliwości wykorzystania terenu pod jakąkolwiek zabudowę. W trakcie eksploatacji złoża, ze względu na zmiany miejsca pozyskiwania złoża prowadzone są prace konieczne do utrzymania żwirowni i nie mają one charakteru plac ulepszających nieruchomość, a jedynie umożliwiających bezpieczną eksploatację złoża.
Wnioskodawczyni zwróciła się do organu podatkowego o potwierdzenie, iż sprzedaż opisanej nieruchomości powinna korzystać ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż jest to dostawa terenu niezabudowanego innego niż teren budowy lub przeznaczony pod zabudowę.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
W wydanej interpretacji organ podatkowy przychylił się do stanowiska Wnioskodawczyni, zgodnie z którym sprzedaż opisanej nieruchomości powinna korzystać ze zwolnienia od podatku.
Bowiem jak wynika z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.
Ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera bowiem definicji pojęć zawartych we wskazanym przepisie.
Nie ulega wątpliwości, że przy ustaleniu, czy przy dostawie terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę istotne znaczenie ma plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające o różnych przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania terenu. Tak więc charakter terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej – przeznaczony pod zabudowę.
W podsumowaniu organ podatkowy stwierdził, iż przedmiotowa nieruchomość zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako grunty rolne, nieużytki i kopaliny, a więc teren niezabudowany inny niż tereny budowlane przeznaczone pod zabudowę. Na terenie nieruchomości nie znajdują się żadne budowle w rozumieniu prawa budowlanego, dodatkowo ze względu na prowadzoną działalność, zawodnione wyrobisko oraz lokalny plan zagospodarowania przestrzennego nie ma możliwości wykorzystania terenu pod jakąkolwiek zabudowę.
Podstawa prawna: art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
