0
1041
Odpłatna czynność przeniesienia prawa do domku letniskowego, będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i będzie opodatkowana według 23% stawki podatku.
Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 10 września 2013 roku nr ILPP1/443-507/13-2/HW.
Sytuacja Podatnika
Powiat jest właścicielem domku letniskowego, murowanego, o dachu płaskim drewnianym, krytym papą, trwale związanym z gruntem, posadowionym na działce będącej własnością Gminy, której część została oddana Powiatowi w dzierżawę na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wójtem Gminy a Powiatem. Umowa zawarta jest na czas określony do 2016 roku. Przedmiotowy domek został wybudowany w latach 60-tych, przez Powiatowe Biuro Geodezji. Powiat przejął przedmiotowy domek po zlikwidowanym Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, będącym gospodarstwem pomocniczym. Z uwagi na likwidację gospodarstwa pomocniczego z dniem 31 grudnia 2010 roku Powiat przejął cały majątek z dniem 1 stycznia 2011 roku.
W związku z powyższym Powiat powziął wątpliwości, czy sprzedaż prawa własności nakładu budowlanego na cudzym gruncie podlegać będzie opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 23%.
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli oraz ulepszenie i modernizacja istniejących budynków lub budowli posadowionych na cudzym gruncie) stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. W konsekwencji podmiot, który poniósł nakłady na nieruchomość, nie może ich sprzedać. Niemniej jednak ma on pewne prawo do nakładów, które może przenieść na rzecz innego podmiotu.
Jednocześnie organ podatkowy wskazał, że przy przeniesieniu prawa do nakładów nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel, ponieważ przedmiot dzierżawy przez cały okres trwania tego stosunku pozostaje własnością wydzierżawiającego. Czynność przeniesienia poniesionych nakładów inwestycyjnych na nabywcę nie jest dostawą towarów, bowiem nie mieści się w definicji towaru, zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zatem organ podatkowy stwierdził, iż przeniesienie prawa do nakładów inwestycyjnych poniesionych w obcym środku trwałym nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar. Niemniej jednak podmiot, który poniósł nakłady dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Jednocześnie organ podatkowy wskazał, iż nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.
Z tych też względów, przeniesienie za wynagrodzeniem nakładu budowlanego na nabywcę należy traktować jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy.
Uwzględniając powyższe w powiązaniu z przedstawionym we wniosku opisem sprawy organ podatkowy wskazał, że w sytuacji przeniesienia za wynagrodzeniem prawa do nakładów będących własnością Powiatu – dzierżawcy, znajdujących się na gruncie wydzierżawiającego – mamy do czynienia ze świadczeniem wzajemnym, bezpośrednim i ekwiwalentnym.
Zatem, odpłatna czynność zbycia nakładów stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 ww. ustawy.
Sprzedaż nakładów, która jest odpłatnym świadczeniem usług nie została wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej oraz nie została uwzględniona w przepisach o podatku od towarów i usług jako objętych obniżoną stawką podatku lub zwolnieniem, zatem podlega opodatkowaniu według 23% stawki podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ww. ustawy.
Podstawa prawna: art. 5 ust.1, art. 8 ust. 1, art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.
