Sprzedaż towarów w ramach dropshippingu a podatek VAT

ODPOWIEDŹ

Czytelnik powinien wykazać eksport towarów na rzecz klientów z USA.

UZASADNIENIE

Dropshipping jest to model logistyczny sprzedaży przez Internet. Sprzedaż ta polega na przeniesieniu na dostawcę procedur wiążących się z jego wysyłką do odbiorcy.

W warunkach takiej sprzedaży rolą pośrednika jest zebranie zamówień, a następnie przekazanie ich do dostawcy. Dostawca natomiast przejmuje na siebie wysyłkę zamówionego towaru do odbiorcy.

Powyższy model pozwala na uniknięcie kosztownego gromadzenia i składowania zapasów określonych towarów przez podmiot sprzedający towary w systemie dropshippingu i przesunięcie obowiązku w zakresie dostawy towarów na ich producenta lub hurtownię.

Z pytania wynika, że działalność Czytelnika polega na wysyłce zakupionego w Polsce towaru (herbaty) do nabywców w USA, którzy zamówili ten towar poprzez Internet u pośrednika w USA. Czytelnik otrzymuje listę zamówień od pośrednika handlowego i realizuje wysyłkę do klientów w USA, którzy dokonują wpłat na rachunek bankowy pośrednika. Czytelnik nie wystawia dokumentów sprzedaży dla klientów, tylko na rzecz pośrednika wystawia fakturę sprzedaży NP tytułem świadczenia usług wg umowy pomiędzy polskim dostawcą a kontrahentem z USA.

Kwestia rozliczenia dropshippingu na gruncie podatku od towarów i usług zależy od zapisów zawartych umów, czy zawarte transakcje będą uznawane za pośrednictwo handlowe, czy też za sprzedaż w zakresie własnego przedsiębiorstwa. Jednakże w omawianym przypadku pośrednik powinien wystawić fakturę na rzecz Czytelnika – dostawcy towarów z tytułu świadczonych usług pośrednictwa.

Przeniesienie prawa do rozporządzania towarem następuje między dostawcą towaru a nabywcą (klientem) i ma miejsce w chwili przekazania przez pośrednika zapłaty za towar skierowanej od nabywcy (klienta) do dostawcy towaru. Pośrednik nie jest stroną umowy. Faktyczna umowa kupna-sprzedaży zawierana jest między dostawcą a klientem. Tak więc, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel następuje poprzez przekazanie towarów od dostawcy do klienta, a pośrednik nie jest na żadnym etapie transakcji właścicielem towarów, w związku z czym nie może wystawiać dokumentów sprzedaży w imieniu własnym.

Podmiotem zobowiązanym do udokumentowania transakcji sprzedaży towaru jest dostawca, czyli Czytelnik, jako strona umowy kupna-sprzedaży. Natomiast pośrednik, którego działalność polega na zbieraniu zamówień, inkasowaniu wpływów oraz przesyłaniu zamówień do dostawcy powinien wystawiać faktury we własnym imieniu dla Czytelnika, ponieważ to na rzecz Czytelnika pośrednik świadczy usługi pośrednictwa handlowego i od Czytelnika otrzymuje określone zyski, stanowiące różnicę pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od Klienta a kwotą przekazaną do dostawcy (Czytelnika) od poszczególnych transakcji.

Reasumując, pośrednik nie jest stroną transakcji dostawy bowiem nie dysponuje towarem i nie dokonuje jego sprzedaży, a jedynie pośredniczy w transakcji, i tym samym nie może wystawiać dokumentów potwierdzających dostawę towaru, gdyż obowiązek udokumentowania tej dostawy spoczywa na Czytelniku jako dostawcy towaru.

W przypadku natomiast usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Wobec powyższego, miejscem świadczenia przedmiotowych usług przez pośrednika z USA na rzecz Czytelnika, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, będzie terytorium kraju, czyli Polska, a zatem pośrednik z USA powinien wystawić fakturę dla Czytelnika na usługę pośrednictwa jako „np”, którą Czytelnik winien opodatkować jako import usług.

Omawiany powyżej schemat to przykład transakcji łańcuchowej. W przypadku bowiem, gdy w transakcji uczestniczy kilka podmiotów w ten sposób, że towar wysyłany jest bezpośrednio od pierwszego podmiotu do ostatniego w łańcuchu dostaw, mamy do czynienia z transakcją łańcuchową. Uznaje się wówczas, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Taka sytuacja występuje m.in. wówczas, gdy towar wysyłany jest (transportowany) bezpośrednio od producenta (hurtownika) do ostatecznego nabywcy, a drugi podmiot w łańcuchu dostaw (pośrednik) będący stroną transakcji kupuje towar w swoim imieniu i na własny rachunek.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy, a zatem Polska. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. Przez eksport towarów zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

• a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

• b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 6 w eksporcie towarów stawka podatku wynosi 0%, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu;

2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny.

Jeśli przesyłka dostarczana jest przez Pocztę Polską lub firmę kurierską, wówczas odprawy celnej dokonuje operator pocztowy.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie Czytelnik nie powinien wystawiać faktur na rzecz pośrednika z siedzibą w USA, tylko na rzecz ostatecznych klientów z tytułu eksportu towarów do USA.

Marta Rusin

Podstawa prawna: art. 22 ust. 1, art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.